MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere, katılanlara yönelik aynı eylemin failleri olarak yargılanan sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanıklar yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden, somut olayda aralarında yakın akrabalık ilişkisi (kardeş) bulunan sanıkların ve sanıklar müdafiinin savunmalarına göre aralarında menfaat çatışması bulunduğu anlaşılmakla, sanıkların savunmalarının ayrı müdafiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 38/1. ve 5271 sayılı CMK"nin 152. maddelerine aykırı davranılması,
2) Katılan ... hakkında düzenlenen Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalının 30.11.2012 tarihli raporunda, sol gözdeki görmenin tashihsiz 2 metreden parmak sayma düzeyinde, duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olacak nitelikte olduğunun bildirilmesi karşısında, katılanın tüm tedavi evrakları, geçici ve kati raporları, film ve grafileri ile birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna sevkedilerek yaralanmasının niteliği duraksamaya yer vermeyecek ve 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerindeki tüm unsurları kapsayacak şekilde kesin raporu aldırılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
3) Sanıkların kasıtlarının yoğunluğuna, suçun işleniş biçimine, katılan ...’da oluşan yaraların birden fazla olması ve yerleri nedeniyle meydana gelen zararın ağırlığına göre, 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesine göre temel ceza
belirlenirken, TCK"nin 3. maddesi de nazara alınarak orantılı ve sonuç cezaya etki edecek düzeyde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) İddianamede talep edilmediği halde, sanıklara 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, 5237 sayılı TCK"nin 87/2-son maddenin sanıklar aleyhine uygulanmasına karar verilmesi suretiyle savunma haklarının kısıtlanması,
5) Sanık ... hakkında 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesindeki infaza eklenecek süre yönünden en ağır cezayı gerektiren mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde aynı ilamda yer alan iki ayrı mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması suretiyle infazda tereddüde neden olunması,
6) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140Esas - 2015/85Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış hakları saklı kalmak kaydı ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 30.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.