Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Davacı temyizi yönünden; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı şirket vekilinin sunduğu dilekçede mahkeme kararının hangi nedenlerle bozulması gerektiğine dair neden bildirilmemiş olması, dairemizce gerekçeli olarak temyiz edilen dosyalarda da incelemenin belirtilen nedenlere bağlı kalınarak yapılması ile yine mahkeme kararında Dairemizce kamu düzenini ilgilendiren ve re"sen bozma nedeni yapılmasını gerektirecek bir hata bulunmadığının anlaşılmasına göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı şirket temyizi yönünden; Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
3-Davacı, davalı işyerinde çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, taşeron firmanın Hastane ile imzalamış olduğu sözleşmenin feshi ile sonlandığını, davacının iş akdine son verme iradesinin müvekkili olan firmada değil, hastanede olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu ve tanık beyanları doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde fazla çalışma alacağının yasal faizi ile tahsilini talep ettiğinden talep gözetilerek en yüksek mevduat faiz oranını aşmamak üzere yasal faize hükmetmek gerekirken en yüksek banka mevduat faizine hükmedilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının fazla çalışmaya ilişkin 4. bendinin çıkarılarak yerine; "4-Net 500,00 TL fazla çalışma ücreti alacağının 30/07/2009 dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faiz oranını aşmamak üzere yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazla talebin reddine," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 13.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.