22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1770 Karar No: 2015/2422 Karar Tarihi: 22.06.2015
Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1770 Esas 2015/2422 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık suçundan mahkum olmuştur. Temyiz duruşmasında, sanığın ceza infazı tamamlanıncaya kadar hapis cezası süresince haklarından mahrum kılınması kararının kendi alt soyu üzerindeki yetki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından uygulanmaması gerektiğine dair bir talep olmuştur. Yüksek mahkeme bu talebin yerinde olduğuna karar vermiştir. Bu nedenle, hükümden TCK'nın 53. maddesi uyarınca, \"Sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına\" cümlesi çıkarılmıştır. Kanun maddeleri olarak bahsedilen TCK'nın 53. maddesi sanığın mahrumiyet kararı ve 1. fıkrası ise hak mahrumiyeti süresinin belirtilmesi için kullanılmıştır.
22. Ceza Dairesi 2015/1770 E. , 2015/2422 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.