Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/6847 Esas 2022/3279 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tapunun Beyanlar Hanesine 2/B Ve Zilyetlik Şerhi Verilmesi Talebi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 6. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında ... 6. Asliye Hukuk Mahkemesinde görülen dava sonucunda verilen hükme karşı davalı Hazine vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüyle İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden hüküm kurulmasına karar verilmiş olup, bu kez davalı Hazine vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

... ili Kepez ilçesi ... Mahallesi 28145 ada 15 parsel (eski 1298 parsel) 1.475,28 m2 yüzölçümünde kargir ev ve arsası vasfı ile "Üzerindeki kargir ev ... oğlu ...’a aittir." şerhiyle Hazine adına tapuda kayıtlıdır.
Davacı ... vekili dava dilekçesinde özetle; çekişmeli taşınmazın 2/B alanında kaldığını, bu hususta kesin hüküm bulunduğunu, çekişmeli taşınmazın hükmen tesciline esas Kadastro Mahkemesi dosyasında da Hazinenin bu iddiayla müdahil olduğunu ve taşınmazın Hazine adına tesciline karar verildiğini beyanla çekişmeli taşınmazın tapu kaydının beyanlar hanesine 6831 sayılı Orman Yasası'nın 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılan yerlerden olduğunun ve 31.12.2011 tarihinin öncesinden beri davacının kullanımında olduğunun tapuya şerh verilmesini talep ve dava etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından istinaf edilmekle ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin 02.04.2019 tarihli ve 2019/9 Esas, 2019/192 Karar ilamı ile “... davanın malvarlığına ilişkin bulunduğundan belirlenen dava değeri üzerinden Harçlar Kanunu'nca işlem yapılması gerektiği ve davacının zilyetlik şerhi talebi bakımından olumlu-olumsuz hüküm kurulmamasının hatalı olduğu ..” belirtilmek suretiyle kaldırılarak İlk Derece Mahkemesine dava dosyası gönderilmiştir.
Kaldırma kararı üzerine İlk Derece Mahkemesince; davanın kısmen kabul kısmen reddine, ... İli Kepez İlçesi ... Mahallesi, 28145 ada 15 parselde kayıtlı taşınmazın tapu kaydının beyanlar hanesine parselin Orman Yasası 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarılan yer olduğunun şerh edilmesine, davacının taşınmazdaki ziliyetliğinin tespiti ve beyanlar hanesine şerh verilmesine yönelik talebin reddine, davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden 2.725,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının yapmış olduğu 1.634,65 TL yargılama giderlerinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, davalı Hazine vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince davalı Hazine vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ... 6. Asliye Hukuk Mahkemesinin 09.10.2019 tarihli ve 2019/238 Esas, 2019/532 Karar sayılı hükmünün HMK'nin 353/(1)-b.2 maddesi uyarınca kaldırılmasına, davacının davasının kısmen kabul kısmen reddi ile ... İli Kepez İlçesi ... Mahallesi 28145 ada 15 parselde kayıtlı taşınmazın tapu kaydının beyanlar hanesine parselin Orman Yasası 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarılan yer olduğunun şerh edilmesine, davacının taşınmazdaki ziliyetliğinin tespiti ve beyanlar hanesine şerh verilmesine yönelik talebin reddine, davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden 3.400,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, İlk Derece Mahkemesindeki yargılama sırasında davacı tarafından yapılan 1.634,65 TL yargılama giderinden kabul-ret oranına göre 817,32 TL'nin davalı Hazine'den alınarak davacıya verilmesine, kalan miktarın davacı üzerinde bırakılmasına, davalı Hazinenin İlk Derece Mahkemesindeki yargılamasında kendisini vekil ile temsil ettirmesi nedeniyle hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 3.400 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Hazine'ye verilmesine karar verilmiştir. Bu kez davalı Hazine vekili Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince yazılı şekilde karar verilmiş ise de bilirkişi raporları ve aynı bölgeye ait Dairemizin temyiz incelemesinden geçen diğer dosyalardaki tahdit evraklarından çekişmeli taşınmazın 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre ilk kez 1942 yılında yapılıp kesinleşen orman sınırları içinde bulunduğu, Vakıflar İdaresinin Muratpaşa Vakfına ait tapu kaydına dayanarak 1942 tahdidine itiraz etmesi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesi Başkanlığının hakem sıfatıyla verdiği 19.12.1947 tarihli ve 208 sayılı iptal kararının sadece vakfın tapulu taşınmazlarına ilişkin olduğu, bu itibarla Vakıf tapusu kapsamı dışında kalan taşınmazlar yönünden tahdidin kesinleştiği ve geçerliliğini sürdürdüğü, 1952 yılında makiye tefrik çalışmalarının yapıldığı, makiye tefrik işleminin bir tespit niteliğinde olup orman sınırları dışına çıkarma işlemi olmadığı, bu hususa 30.04.2010 tarihli ve 2004/1 Esas, 2010/1 Karar sayılı İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararında “3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp orman tahdidi içinde kaldığı kesinleşen, ancak, tapuya tescil edilmeyen yerlerde 5653 sayılı Kanun ile değişik 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre maki komisyonlarının yaptığı işlemlerin bir tespit niteliği taşıdığına, teknik ve hukuki anlamda orman kadastro (tahdit) sınırı dışına çıkarma işlemi olmadığına” şeklinde de işaret edildiği, 1976 yılında Orman Kadastro Komisyonunca “Yargıtay 2. Hukuk Dairesi Başkanlığının 19.12.1947 tarihli ve 208 nolu hakem kararı gereğince eski tahdit hattı iptal edilen Devlet ormanının tekrar kadastrosu yapılmak üzere” nitelendirilmesiyle 03.06.1976 tarihli işe başlama tutanağı ile orman kadastrosuna başlanıldığı, bu çalışma kapsamında 1942 yılında yapılan orman tahdidinin tamamen iptal edildiği kabul edildiğinden, önce çekişmeli taşınmazın orman olarak sınırlandırıldığı, daha sonra 14.07.1976 tarihinde II nolu parsel sahası olarak 1744 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanun'un 2. maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı, tahdit ve 2. madde uygulamasının 15.07.1976 tarihinde ilan edildiği, süresi içinde itiraz edilmesi üzerine itirazları inceleme komisyonunca 09.11.1976 tarihli itirazları inceleme tutanağında belirtildiği üzere “2 nolu parselin 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 1. maddesinin istisna fıkraları hükmüne giren yerlerden olduğu tespit edildiğinden, 2 nolu parsel ile içerisinde mevcut itirazlı sahanın 6831 sayılı Kanun'un orman saymadığı yerlerden olarak orman sınırları dışında bırakılmasına ve ekip tarafından yapılan işlemin bu şekilde düzeltilmesine” karar verilmek suretiyle orman sınırları dışında orman sayılmayan yerde bırakıldığı, söz konusu komisyon tutanağının 09.12.1976 tarihinde ilan edildiği, daha sonra 1989 yılında yapılan orman kadastrosu ve 2/B çalışmalarına konu edilmediği, yapılan işlemlerin ilanından sonra ilan tarihlerinde yürürlükte bulunan kanunlardaki hak düşürücü sürelerin de geçmesiyle kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Açıklanan orman kadastro çalışmaları ışığında dava konusu parselin içinde bulunduğu anlaşılan II nolu parselin, itirazları inceleme komisyonunca önceki ekip çalışmasının düzeltilmesine karar verilmiş olması nedeniyle 2. madde ile orman sınırları dışına çıkartılan yerlerden olmadığı ve daha sonra 1989 yılında yapılan çalışmalarda 2/B uygulamasına da konu edilmediği anlaşılmakta olup, çekişmeli taşınmazın hükmen tesciline ilişkin mahkeme kararının hüküm fıkrasında belirtilmeyen, ancak gerekçe kısmında yer verilen taşınmazın 2. madde ya da 2/B alanında olduğu yönündeki belirlemenin kesin hüküm olarak değerlendirilmesi de hukuken mümkün bulunmamaktadır. Zira, kesin hükmün varlığı için, her iki davanın taraflarının dava sebeplerinin ve ilk davadaki hüküm fıkrası ile diğer davadaki talep sonucunun aynı olması gerektiği gibi; kesin hükümle bağlılık, kural olarak hüküm fıkrasına münhasırdır ve gerekçeye sirayet etmez.
Hal böyle olunca; dava, tapu kaydının beyanlar hanesine 2/B şerhi verilmesine yönelik olduğuna ve taşınmazın 2. madde kapsamında veya 2/B alanında kalmadığı anlaşıldığına göre, Bölge Adliye Mahkemesince bu hususlar dikkate alınarak taşınmazın 2/B ile orman sınırları dışına çıkartılan yerlerden olduğuna ilişkin şerh verilmesi yönündeki talebin de reddine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçelerle yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile HMK’nin 371. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA, davalı Hazine vekilinin vekalet ücretine yönelen temyiz itirazlarının ise bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, 05.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.