Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/4468 Esas 2018/1365 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi:Asliye Hukuk Mahkemesi (Tük. Mah. Sıf.)

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun uyarınca, davanın tüketici mahkemesinde görülebilmesi için anılan Yasa"nın 3. maddesinde yapılan tanımlara uygun bir tüketici işlemi bulunmalıdır.4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun"un 3/e maddesinde, tüketici "bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi" olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre Yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Başka bir deyişle, Yasa"da dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri kapsama alınmıştır. Aksinin düşünülmesi halinde üst düzey teknolojiyle gerçekleştirilien eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi Yasa kapsamında kaldığının ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıkların da Yasa"nın amacına rağmen tüketici mahkemelerinde bakılması gerekeceğinin kabulü icap eder. Bundan dolayı somut olayda olduğu gibi istisna (eser) sözleşmesinden doğan ilişkilerde 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim aynı husus Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 26.02.2003 gün ve 2013/15-127 Esas, 2013/102 Karar sayılı kararında da açıklanmış bulunmaktadır.
6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun ile tüketici işlemi niteliğini taşılan eser sözleşmeleri de Yasa kapsamına alınmış ise de, Yasa"nın geçici 1/1 maddesinde, bu Kanun"un yürürlüğe girdiği tarihten önce açılmış olan davaların açıldıkları mahkemelerde görülmeye devam edeceği hükmü mevcuttur.Davacı yüklenici olup eser sözleşmesi kapsamında inşaat yapımından kaynaklanan alacağın tahsilini istemiş, mahkemece 22.10.2015 tarihli ara kararıyla davaya tüketici mahkemesi sıfatıyla bakılıp karar verilmiştir. Oysa 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Yasa 28.05.2014 tarihinde yürürlüğe girmiş olup, iş bu dava 02.04.2014 tarihinde Yasa"nın yürürlüğünden önce açılmış olmakla davaya bakmaya tüketici mahkemesi görevli olmayıp, asliye hukuk mahkemesi görevlidir. Bu nedenle görevli mahkeme genel mahkeme olup, tüketici mahkemesinin görevli olduğundan söz edilemez.
Bu durumda, mahkemece davaya ara kararıyla "Genel Mahkeme" sıfatıyla bakılıp karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 05.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.