Esas No: 2017/694
Karar No: 2021/1740
Karar Tarihi: 23.03.2021
Danıştay 7. Daire 2017/694 Esas 2021/1740 Karar Sayılı İlamı
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2017/694
Karar No : 2021/1740
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Bakanlığı adına ... Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Lojistik Gıda Tekstil Hırdavat Hediyelik Eşya Petrol Ürünleri Kozmetik Madencilik İthalat İhracat İnşaat Turizm Sanayi Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...
İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına 2014 ve 2015 yıllarında tescilli 15 adet serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı 6802.93.10.00.00 tarife pozisyonunda ve İran menşeli olarak beyan edilen "granit" ticari isimli eşyaya ilişkin olarak düzenlenen cevaplı raporda anılan eşyanın menşeinin Çin Halk Cumhuriyeti olarak tespit edildiği ve bu eşyaların 2012/14 sayılı İthalatta Haksız Rekabetin Önlenmesine ilişkin Tebliğ hükümlerine tabi olduğundan bahisle tahakkuk ettirilen dampinge karşı vergi ve bu verginin matraha ilave edilmesi suretiyle ek olarak tahakkuk ettirilen katma değer vergisi ile bu vergiler üzeriden hesaplanarak karara bağlanan para cezalarına vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararıyla, davaya konu işlemin dayanağı cevaplı raporda, her ne kadar 22/02/2014 tarihi itibarıyla İran'ın, Genelleştirilmiş Tercihler Sisteminden yararlanacak ülkeler kapsamından çıkarılması üzerine, bu ülke menşeli olarak ithal edilen ürünlere ait Form A belgelerinin, 01/01/2014 tarih ve sonrasında tescil edilmiş bir gümrük beyannamesinde tercihli olmayan rejimde ispat belgesi olarak kullanılamayacağından hareketle eşyanın Çin menşeli olduğu kabul edilerek işlem tesis edilmiş ise de; muafiyet kapsamından çıkarılan bir ülkeden ithal edilen eşyanın menşeini ispat eden bir belgenin kabul edilmemesinin, ithal edilen ürünün başka bir ülke menşeli olduğunu ispata yeterli omadığı, bununla birlikte anılan raporda ithalat yapılan firmalar nezdinde sorgulama ya da eşyanın menşeine ilişkin yurt dışı araştırmasının ve somut veri elde edilebilecek herhangi bir incelemenin yapılmadığı, öte yandan Mahkemelerince verilen ara kararı üzerine gönderlen cevabi yazı, eki faturalar ve banka dekontları birlikte değerlendirildiğinde; beyannameler muhteviyatı emtianın menşeine ilişkin olarak davalı idarece herhangi bir araştırma yapılmadan Çin menşeli olduğu sonucuna ulaşıldığının görüldüğü, bu durumda, söz konusu beyannameler muhteviyatı eşyanın Çin Halk Cumhuriyeti menşeli olduğunu gösterir somut bir tespit yapılmadan tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından eşyanın İran menşeili olduğunun ortaya konulamadığı, ispat külfeti davacıya ait olduğundan dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 23/03/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.