Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/17432 Esas 2014/11782 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname no : 12 - 2012/192695
Mahkemesi : Karabük 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 24/05/2012
Numarası : 2011/363 - 2012/459
Suç : Taksirle Öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
05.09.2011 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 07.09.2011 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiş olup; TCK"nın 52/2 maddesinde, para cezasının birgün karşılığı miktarın, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edileceğinin belirtildiği, dosya kapsamı itibariyle meydana gelen olayda tali kusurlu olan sanık hakkında, ekonomik ve diğer şahsi halleri dikkate alındığında, para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında teşdit uygulanmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamede, bu konuda bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken; suçun işleniş şekli, meydana gelen zarar ve kusur gibi etkenler nazara alınıp adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun olarak makul bir cezaya hükmedilmesi gerekirken, meydana gelen olayda tali kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkında, alt sınırdan ceza tayin edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek, asgari sınırdan çok fazla ayrılmak suretiyle ceza tayini edilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında tayin edilen gün para cezası, adli para cezasına çevrilirken, uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.