MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mağdur ... (Kaşali)’ın şikayetçi olmadığından kamu davasına katılma ve dolayısıyla yasa yollarına başvurma hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 315.maddesi gereğince mağdur ...’ın temyiz dilekçesinin reddine ilişkin 15.10.2018 günlü ek karara karşı mağdur ...’ın; sanık hakkında yağma suçundan mahkumiyet hükmüne karşı sanık ... ve müdafisinin; temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’a yönelik eylemleri nedeniyle Iğdır 1. Ağır Ceza Mahkemesi 28.01.2014 gün, 2013/254 esas ve 2014/30 sayılı kararı ile sanık hakkında her bir mağdur için ayrı ayrı 149/1-d, 35/2, 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis olmak üzere toplam 8 yıl 4 ay hapis cezası hükmü kurulduğu, sanık müdafinin temyizi üzerine; Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 27.02.2018 gün, 2015/3392 esas ve 2018/1495 karar sayılı ilamı uyarınca, “Sanığın eyleminin bir bütün halinde tek bir konutta yağmaya teşebbüs suçunu oluşturacağı gerekçesiyle ve CMUK 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakları gözetilerek bozulmasına” karar verildiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında ceza süresi itibariyle kazanılmış hak müessesesi uygulanırken, mağdurlar ... ve ...’a bozmadan önce yağmaya kalkışma suçundan ayrı ayrı hükmedilen 4 yıl 2 ay hapis cezasının toplamı olan “8 yıl 4 ay” olarak değerlendirilmesi gerektiği, bu bakımdan bozmadan sonra yargılamaya devam eden Iğdır 1. Ağır Ceza Mahkemesi 04.10.2018 gün, 2018/30 esas ve 2018/139 sayılı kararı ile, sanığın mahkumiyetinin 149/1-d, 35/2, 62. maddeleri uyarınca belirlenen “4 yıl 7 ay” hapis cezası olarak hükmedilmesi gerekirken CMUK 326/son maddesi uygulanmak suretiyle "4 yıl 2 ay" Hapis cezası verilmesi suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi, karşı temyiz olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, delillere, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, Iğdır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.10.2018 gün, 2018/30-139 sayılı kararına karşı sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları ile 15/10/2018 günlü temyiz isteminin reddine yönelik ek karara karşı mağdur ...’ın vaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş
olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun ve takdire dayalı bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.