Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/3593 Esas 2022/3365 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi (Müstemir Yetkili)
DAVA TÜRÜ : Kullanım Kadastrosu Tespitine İtiraz

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün davalı ... vekilince temyiz edilmesi üzerine, ek kararla temyiz süresinin geçtiği gerekçesiyle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup, iş bu ek karar davalı ... vekili tarafından temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

... ili Sutanbeyli ilçesinde 3402 sayılı Yasa'ya 5831 sayılı Yasa ile eklenen Ek 4. maddesi kapsamında 6831 sayılı Yasa'nın 2/B maddesi gereğince yapılan kullanım kadastrosu sonucu, ... Mahallesi çalışma alanında bulunan 206 ada 1 parsel sayılı 290,33 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, kadastro tutanağının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa'nın 2/B maddesi uyarınca ... adına orman sınırları dışına çıkarıldığı ve taşınmazın "... evladı Necbettin Karaman ve ... evladı ...'in kullanımında olduğu" şerhi yazılarak, bahçe vasfıyla Hazine adına tespit edilmiştir.
Davacı ..., taşınmazın arsasının kendisine ait olduğu, kendisinin de hissesi bulunduğu iddiasıyla, hissesi oranında lehine kullanıcı şerhi verilmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kabulüne, dava konusu 206 ada 1 parsel sayılı taşınmazın tespit gibi 2/B vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline, dava konusu Sultanbeyli İlçesi ... Mahallesi 206 ada 1 nolu parselde kayıtlı taşınmazın beyanlar hanesinde ... ve ... adına yazılan şerhin "İş bu taşınmaz bahçe ve 5 katlı bina olarak 1990 yılından beri ... oğlu ..., ... oğlu ..., ... oğlu ... ..., ... oğlu ... ve ... oğlu ...'in müştereken fiili kullanımındadır." şeklinde düzeltilmesine karar verilmiş ve gerekçeli kararın taraflara tebliğine rağmen temyiz edilmediğinden bahisle 11.07.2012 tarihinde hüküm kesinleştirildikten sonra, davalı ... vekili tarafından gerekçeli kararının tebliğinin usulsüz olduğu da ileri sürülerek hükmün temyiz edilmesi üzerine ek kararla, gerekçeli kararın tebliğinin usulüne uygun olduğu gerekçesiyle süresinden sonra yapılan temyiz talebinin reddine karar verilmiş ve iş bu ek karar, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kullanım kadastrosu tespitine itiraz isteğine ilişkindir.
1. Temyiz isteminin süreden reddine dair ek karar yönünden; 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 16. maddesine göre, “Kendisine tebliğ yapılacak şahıs adresinde bulunmazsa tebliğ kendisi ile aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılır.” Yine, anılan Kanun'un 17. maddesine göre, “Belli bir yerde devamlı olarak meslek ve sanatını icra edenler, o yerde bulunmadıkları takdirde tebliğ aynı yerdeki daimi memur veya müstahdemlerinden birine, meslek ve sanatını evinde icra edenlerin memur ve müstahdemlerinden biri bulunmadığı takdirde aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılır.” Buna göre, anılan Kanun'un 16 ve 17. Maddeleri uyarınca yapılan tebligatın geçerli olabilmesi için, muhatabın adreste bulunmama sebebinin tespiti, yine, muhatap ile muhatap adına tebligatın yapılacağı kimsenin aynı konutta birlikte oturan kişi veya hizmetçi/daimi çalışan olması gerekir.
Davalı ...'ın adreste bulunmama nedeni belirtilmeksizin yapılan tebligat usulsüz olup; usulsüz tebligata dayalı olarak davalı vekilinin temyiz istemi Mahkemece süre yönünden reddedilmiş ise de, hükmün davalıya 25.06.2012 tarihinde usulsüz olarak tebliğ edildiği anlaşıldığından davalı vekilinin temyiz istemi süresinde olmakla, mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin 28.06.2019 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.
2. İşin esası yönünden yapılan incelemede; Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre özellikle davalı ... ile ...'in, mahkemeye verdikleri imzalı ve kimlik görüldüsü yapılan 22.03.2012 havale tarihli davayı kabul dilekçesi ve davalı ...'ın 23.03.2012 tarihli duruşmaya da katılarak imzalı beyanı ile açılan davayı kabul beyanı doğrultusunda Mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi karşısında yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile Usul ve Kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı vekilinin ek karara yönelik temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte açıklanan gerekçeyle kabulü ile 28.06.2019 tarihli ve 2010/2461 Esas, 2012/392 Karar sayılı EK KARARIN KALDIRILMASINA, davalı vekilinin asıl karara yönelik temyiz itirazlarının (2) numaralı bentte açıklanan gerekçeyle reddi ile 23.03.2012 tarihli mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'un 428. maddesi uyarınca ONANMASINA, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 44.40 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 36.30 TL'nin temyiz edenden alınmasına, 06.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.