Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7907 Esas 2021/6732 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince: beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanların müşterek çocuğu olan mağdur ..."in doğuştan engelli olduğu ve Afyonkarahisar Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezinde fizik tedavi gördüğü, 12/02/2015 tarihinde fizyoterapist olarak görev yapmakta olan sanık tarafından fizik tedavi uygulandığı esnada mağdurun ayağının kırıldığı, buna kurum çalışanlarının sebep olduğu iddiası ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan dava açıldığı, Afyonkarahisar Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 14/05/2015 tarih ve 2015/566 sayılı raporuna göre, mağdur ..."in vücudunda 4. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; mağdurun yaralanmasına sebep olan kişinin sanık olduğuna dair, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delile ulaşılamadığı, mağdurun tedavi gördüğü zaman dilimi ile yaralandığının tespiti arasında 2-3 günlük bir zaman geçtiği, mağdurun bu zaman diliminde başka bir şekilde yaralanma ihtimalinin de bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında beraat kararı verilmesine yönelik mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanların bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.