Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/19717 Esas 2014/19338 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Biga Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :10.04.2014
NUMARASI :Esas no: 2013/65 Karar no:2014/332

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı (kadın) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
3-Dava, 16.09.2011 tarihinde açılmıştır. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu döneminde açılan boşanma davalarında boşanmanın fer’i niteliğindeki maddi ve manevi tazminat talepleri boşanma hükmü kesinleşinceye kadar her aşamada istenebilir. İşbu davada, boşanma hükmü 08.02.2013 tarihinde kesinleşmiş, davalı kadın ise boşanma hükmünün kesinleşmesinden sonra 08.04.2013 tarihinde manevi tazminat isteğinde bulunmuştur. O halde, davalı kadının manevi tazminat talebi hakkında “karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde karar verilecek yerde, kesin hüküm oluşturacak şekilde, reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
4-Bozmadan sonra, boşanmanın eki niteliğindeki maddi ve manevi tazminat (TMK.md.174/1-2) ile tedbir ve yoksulluk nafakaları (TMK.md.169, 175/1) yönünden devam eden aynı dava dosyasında, yeniden davacı koca yararına vekalet ücretine ve bozmadan önceki yargılama giderlerine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.13.10.2014 (Pzt.)