Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2012/1918 Esas 2012/2211 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 11.08.2010 ve 18.04.2011 gününde verilen dilekçeler ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine davalar birleştirilerek yapılan duruşma sonunda; davanın reddine, birleşen davanın kabulüne dair verilen 13.10.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... Genel Müdürlüğü vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava ve birleşen dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesine dayanılarak açılmış geçit irtifakı tesisi istemine ilişkindir.
Davalılar, davanın reddini savunmuş, diğer davalı köy davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, bilirkişinin 08.12.2010 tarihli krokisinde 1.seçenek olarak gösterilen 772 parsel üzerinden 9 m2 ve 784 parsel üzerinden 56 m2 davacının 771 parseli lehine geçit hakkı tesis edilmiştir.
Hükmü, birleşen dosyanın davalısı 772 parsel tarla cinsli taşınmazın maliki Vakıflar İdaresi vekili temyiz etmiştir.
Belirtildiği üzere geçit, birleşen dosyanın davalısı ... Köyü Tüzel Kişiliğinin maliki olduğu tapuda 530 m2 "su deposu" cinsli 784 sayılı parsel üzerinden ve 772 parsel üzerinden kurulmuştur. Görülüyor ki, köy adına kayıtlı 784 no"lu parsel kamu yararına özgülenmiştir. Buradan geçit verilemez. Değinilen yönün gözardı edilmesi doğru değildir. Ancak, davalı köy tüzel kişiliği temyize gelmediğinden düşülen yanlışlığa işaret edilmekle yetinilmiş, bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 20.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.