Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/54772 Esas 2014/4056 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/54772
Karar No: 2014/4056
Karar Tarihi: 11.02.2014

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/54772 Esas 2014/4056 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2011/54772 E.  ,  2014/4056 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İZMİR 9. İŞ MAHKEMESİ
    TARİHİ : 08/12/2011
    NUMARASI : 2011/124-2011/880
    DAVA :Davacı, ücret, asgari geçim indirimi ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin iş akdinin 24.01.2011 tarihinde feshedildiğini, müvekkilinin ücretinin taraflar arasındaki anlaşma uyarınca asgari ücret ve sefer başına 250 Euro olduğunu, ayda ortalama 3 sefer yaptığını, garanti asgari ücret alacaklarının 23.01.2008 tarihinden fesih tarihine kadar ödenmediğini, yine asgari geçim indirimi alacağının ödenmediğini, hak ettiği yıllık izin alacaklarının da ödenmediğini iddia ederek ücret, asgari geçim indirimi ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının kendi kusuru ile şirketi maddi zarara uğrattığını, kendi isteği ile ayrıldığını, İzmir 31. Noterliğinin 24.01.2011 tarihli ibranamesi ile müvekkili şirketi ibra ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    Davacının, dosyada mevcut ve noterlikten düzenlenen ibraname ile dava konusu alacaklar yönünden davalı işvereni ibra ettiği anlaşılmakta olup, noterden düzenlenen ibranamenin aksinin ancak kesinleşmiş mahkeme kararı ile kanıtlanmasının mümkün olması hususunun gözetilmemesi ve davacının taleplerinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olduğundan kararın bozulması gerekmiştir.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.02.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.