Mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15217 Esas 2016/3630 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15217
Karar No: 2016/3630
Karar Tarihi: 29.03.2016

Mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15217 Esas 2016/3630 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, ceza veren Cumhuriyet savcısının kim olduğunu sorması üzerine Cumhuriyet Başsavcılığı’na ait makam aracının camına vurarak kırmaya kalkışması ve daha sonra yerden aldığı demirle yeniden vurmak istemesi sonucu görevli bekçiler tarafından engellendiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığın kamu malına zarar vermeye teşebbüs suçu işlediği kabul edilerek, TCK’nın 152/1-a, 35, 62, 50, 52 maddeleri gereğince 3.000 TL adli para cezasına çarptırılmıştır.
TCK’nın 152/1-a maddesi, mala zarar verme suçunu tanımlamaktadır. 35. madde, cezaların genel ilkelerini belirtirken, 62. madde, para cezası hükümlerini düzenlemektedir. 50. madde, cezaların tayininde takdir yetkisini düzenlerken, 52. madde, ceza hükümlerinin uygulanması hakkında genel kuralları belirtmektedir.
23. Ceza Dairesi         2015/15217 E.  ,  2016/3630 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Mala zarar verme
    HÜKÜM : TCK"nın 152/1-a, 35, 62, 50, 52 maddeleri gereğince 3.000 TL adli para cezası

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın kardeşine ceza veren Cumhuriyet savcısının kim olduğunu sorduğu personelin bu hususta bilgi vermemesi üzerine Cumhuriyet Başsavcılığı"na ait makam aracının camına eliyle vurarak kırmaya kalkıştığı, camın kırılmaması üzerine yerden aldığı demir ile yeniden vurmak istediği sırada görevli bekçiler tarafından engellendiği anlaşıldığından kamu malına zarar vermeye teşebbüs suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
    Hakkında hükmün açıklanması geri bırakılan sanık hakkında, hükmün açıklanması sırasında hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilebilmesinin ancak sanığın denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde mümkün olabileceği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 29/03/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.