Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2021/3308 Esas 2021/1489 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3308
Karar No: 2021/1489
Karar Tarihi: 07.04.2021

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2021/3308 Esas 2021/1489 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ile davalı arasındaki alacak davası sonucunda, mahkeme davanın kabulüne hükmetmiştir. Ancak, davalı vekilinin temyiz istemi süresi dışında olduğundan reddedilmiştir. Mahkemenin kararına göre, tebliğ usulüne aykırı olsa bile muhatabın tebliğe muttali olmuşsa muteber sayılır. Dosyada yapılan inceleme sonucunda, davanın temyiz süresinin geçtiği tespit edilmiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri, Tebligat Kanunu'nun 32. maddesi ve Tebligat Yönetmeliği'nin 53. maddesidir. Ayrıca, HUMK'nun 432. maddesi de süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında karar verilebileceğini belirtmektedir.

15. Hukuk Dairesi 2021/3308 E. , 2021/1489 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hüküm süresi dışında davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmiş ise de, davanın süre yönünden duruşma istemi reddedilerek incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresi dışında olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R -
Usulüne aykırı tebliğin hükmü 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 32. maddesinde ve Tebligat Yönetmeliğinin 53. maddesinde düzenlenmiş olup, buna göre tebliğ usulüne aykırı yapılmış olsa bile, muhatabı tebliğe muttali olmuş ise muteber sayılır. Muhatabın beyan ettiği tarih tebliğ tarihi addolunur denilmektedir. Mahkeme hükmünün davalıya usulüne uygun tebliğ edilmediği, davalı tarafından öğrenme tarihinin 14.12.2012 olarak beyan edildiği, davalı tarafça 22.12.2020 tarihinde temyiz dilekçesi verildiği anlaşılmaktadır. Hüküm HUMK’nun 432.maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 22/12/2020 tarihinde temyiz edilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, 07.04.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.