Davacılar 1-... 2-... vekili Av. ... ile davalı ...Ş vekili Av. ... arasındaki menfi tespit davası hakkında Turhal 1.Asliye Hukuk (Tic. Mah. Sıf.) Mahkemesi’nden verilen 2014/642 esas ve 2017/21 karar sayılı ve 01.02.2017 tarihli davanın kabulüne dair hükme karşı davacılar vekili ve davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması sonucunda Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi tarafından verilen davacılar vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik kararın süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 2017/3304 esas ve 2019/5545 karar sayılı ve 12.12.2019 tarihli kararı ile istinaf mahkemesinin kararının kesin nitelikte olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin HMK’nın 366/1 ve 346/1 maddeleri uyarınca değerlendirilmesi için Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi’ne tetkiksiz iadesine karar verildiği, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi’nin 2017/303 esas ve 2017/302 karar sayılı ve 22.01.2020 tarihli ek kararı ile davalı vekilinin temyiz talebinin miktar itibari ile kesin olması nedeniyle reddine karar verilmiş,bu ek kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- KARAR -

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi’nin 2017/303 esas ve 2017/302 karar sayılı ve 22.01.2020 tarihli ek kararı ile davalı vekilinin temyiz talebinin miktar itibariyle kesin olması nedeniyle reddine karar verilmiş, ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan 22.01.2020 tarihli ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 04.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.