MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkil üniversitenin hizmet alım sözleşmesi ile temizlik işlerinin yapılması için taşeron firma ile anlaşma yaptığı, taşeron firma bünyesinde çalışan ödemiş olduğu kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, işçi alacaklarını Kütahya İş Mahkemesi kararı gereğince taşeron firma yerine ödemek zorunda kaldıklarını iler sürerek, 12.119,40 TL"nin rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket,davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 24.06.2015 tarih ve 2014/13-19 esas 2015/1743 karar sayılı ilamına göre %50"lik kısmı için ancak kendi dönemiyle sınırlı olarak sorumlu tutulması gerektiği hususunun belirtildiği ve anılan içtihada göre davalının sorumluluğunun 1.153,60 TL olarak hesaplandığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 1.153,60 TL"nin 24.12.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2)Dava, taraflar arasındaki hizmet alım sözleşmesi uyarınca dava dışı işçiye ödenen bedelin rücuen tahsili istemine ilişkindir.
Davacı ile davalı arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesi uyarınca hizmet veren davalı (taşeron) kendi işçileri ile sözleşilen hizmeti eda edecektir. Sözleşme uyarınca işçilerin ücretlerinden hizmet veren davalı sorumludur. Bu husus sözleşmede açıkça belirtilmiş olmasa dahi bu husus işçilerin davalı tarafından çalıştırılıyor olmasının doğal sonucudur. Hal böyle olunca davacı tarafından ödenen işçilik alacaklarının % 50"sinden davacının sorumlu olduğuna karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 12.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.