Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/4558 Esas 2015/9944 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 01.08.2009-20.05.2011 tarihleri arasında davalı şirkete ait iş yerinde çalıştığını, bildiriminin yapılmadığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davalı iş yerinin 09.05.2011 tarihinde tescil edildiğini, davacının 4857 sayılı İş Kanunu"na tabi bir istihdamın söz konusu olmadığını, talebi üzerine üç gün belirli saatlerde iş yerini kullanmasına izin verildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının davalı işyerinde çalıştığı kabul edilerek, feshin haklı sebebe dayandığı davalı tarafça ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında davalı işyerinde sigortalı gösterilmeyen davacının fiilen çalışıp çalışmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacı 01.08.2009-20.05.2011 tarihleri arasında davalı şirkete ait iş yerinde çalıştığını, ancak bildiriminin yapılmadığını ileri sürmüş, davalı ise davacının işyerinde fiili çalışmasının olmadığını savunmuştur. Her ne kadar mahkemece, davacının çalıştığı varsayımı ile sonuca gidilmişse de, davacı tanıklarının bu husustaki beyanlarının yeterli ve inandırıcı olmadığı, iddia edilen çalışma dönemlerine dair beyanların çelişkili olduğu, ayrıca dosya içerisinde bulunan satılık daire ilanlarının davacının davalı işyerinde satış danışmanı olarak çalıştığını ispatlamaya yeterli olmadığı, davalı işyerinin tescil tarihi de nazara alındığında davanın tümden reddi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ve değerlendirme ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.


SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.