Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2012/5167 Esas 2013/3919 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
1-Taraflar arasındaki iş kazası nedeniyle talep olunan maddi ve manevi tazminat istemine dair, Mahkemece verilen 12.12.2011 tarihli karar, davacı vekilince süresinde temyiz edilmiş olup, bilahare 21.12.2011 tarihli dilekçe ile davacı vekilinin vekâletnamesindeki yetkisine binaen temyiz talebinden vazgeçtiği anlaşılmakla, davacı vekilinin vaki temyiz talebinin vazgeçme nedeniyle REDDİNE,
2-Yerel Mahkeme, davalının temyiz süresini geçirdiği gerekçesiyle 12.01.2012 tarihli ek kararı ile davalının temyiz isteminin reddine karar vermiştir.
Davalı vekili, temyiz talebinin reddine dair ek kararı, 13.01.2012 tarihinde süresinde temyiz etmiştir.
Temyize konu kararın davalı vekiline 12.12.2011 tarihinde tefhim edildiği, davalı vekilince 20.12.2011 tarihinde, yasal süresi içerisinde temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
Bu nedenlerle, Yerel Mahkemenin davalı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin 12.01.2012 tarihli ek kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA,
Davalı vekilinin esas karara yönelik temyizine gelince:
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine 05/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.