Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/7678 Esas 2019/5312 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/7678
Karar No: 2019/5312
Karar Tarihi: 12.12.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/7678 Esas 2019/5312 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, arıza bakım onarım hizmet alım sözleşmesi gereği yüklenici personelin alacağı eğitimlerin başka bir şirkete transfer edilmesi nedeniyle müvekkil şirketin zarar gördüğü gerekçesiyle maddi ve manevi tazminat istemi üzerine açılmıştır. Ancak mahkeme, davacı şirket personelinin sözleşmeye konu olan işin sona ermesinden üç yıl sonra açıldığından zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle davayı reddetmiştir. Davacı vekili kararın temyiz edilmesine rağmen temyiz itirazları yerinde bulunmamıştır ve karar onanmıştır. Kanun maddeleri olarak da, davanın üç yıllık zamanaşımı süresi geçtikten sonra açıldığı için reddedildiği ifade edilmiştir.
23. Hukuk Dairesi         2016/7678 E.  ,  2019/5312 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, davalı şirket ile müvekkili arasında 03/12/2008 tarihli Arıza Bakım Onarım Hizmet Alım Sözleşmesi imzalandığını, taraflar arasında imzalanan sözleşme gereğince yüklenici personelin alacağı eğitimlerin Özel Şartnamenin m.17’de tanımlandığını, eğitim alan personellerin müvekkili şirketin izni ve onayı olmadan davalı tarafından kendi alt firmasına transfer edildiğini, transfer edilen personelin yetiştirme ve eğitim maliyetlerinin müvekkili şirkete ödenmediği gibi davalının da haksız kazanç elde ettiğini, müvekkili şirketin ticari sırlarını bir başkası adına kullanmaları dolayısı ile müvekkilinin ayrıca zarar gördüğünü ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla personel eğitim ücreti olarak 1.000,00 TL maddi, davalının eylemi nedeni ile müvekkili şirketin ticari itibarının zedelenmesinden dolayı 1.000,00 TL manevi olmak üzere 2.000,00 TL tazminatın ve personel yetiştirme ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın öncelikle husumet ve zamanaşımı nedeniyle reddi gerektiğini, davacı tarafından iş akdine son verilen işçilerin, müvekkili bünyesinde işe devam etmesinde hukuken engel bir durumun olmadığı gibi müvekkili tarafından da, davacı şirketten izin almasını zorunlu kılan bir düzenleme veya sözleşmenin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı şirket personellerinin sözleşmeye konu işin sonlandırıldığı 31/05/2010 tarihinde davacı şirketten ayrıldıkları, 01/06/2010 tarihinde davalı şirketin alt şirketleri bünyesinde işe başladıkları, davanın ise 24/04/2015 tarihinde açıldığı, davacı şirket personelinin, davalı şirket tarafından işe alındığı tarih olarak bildirilen 01/06/2010 tarihinden dava tarihine kadar azami üç yıllık süre geçtiği, haksız rekabete dayalı maddi ve manevi tazminat isteğine ilişkin davanın üç yıllık zamanaşımı süresi geçtikten sonra açıldığı gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 12.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.