MAHKEMESİ : Karabük 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2015
NUMARASI : 2015/13-2015/43


Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı M.. B.. vekili ve davalı H.. T.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacılar vekili; davalıların sürücüsü ve işleteni olduğu olduğu aracın, 11.11.2001 tarihinde neden olduğu trafik kazası sonucunda, müvekkillerinin 4 yaşındaki kızlarının yaşamını yitirdiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla anne Huriye ve baba Vural için 10.000"er TL maddi, 10.000"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı Mehmet hakkındaki dava tefrik edilerek; davalı Mehmet hakkında; anne Huriye için 2.207,17 TL maddi, 2.500 TL manevi, baba Vural için 2.500 TL manevi tazminatın davalı Mehmet"ten tahsiline, davacı Vural"ın maddi tazminat isteminin reddine; davalı Hanifi hakkında; anne
Huriye için 2.207,17 TL maddi, 1.500 TL manevi, baba Vural için 1.500 TL manevi tazminatın davalı Hanifi"den tahsiline, davacı Vural"ın maddi tazminat isteminin reddine karar verilmiş, karar; davalı Hanifi ve Mehmet vekillerince ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Yargıtay 4. Hukuk Dairesince yapılan inceleme sonucunda; "... yerel mahkemece işleten hakkındaki işbu dava dosyası ile sürücü yönünden yargılamanın devam olunduğu aynı mahkemenin dosyasının birleştirilip birlikte görülmesi, delillerin birlikte toplanıp, birlikte değerlendirilmesi ve tüm davalılar yönünden işin esası incelenerek varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerektiği" gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiş, mahkemece bozmaya uygun yapılan yargılama sonucunda her iki dava birleştirilerek, davanın kısmen kabulü ile davacı anne Huriye için 2.207,17 TL maddi, 4.000 TL manevi, baba Vural için 4.000 TL manevi tazminata hükmedilmiş, karar; davalı Hanifi ve Mehmet vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Hükmüne uyulan, Dairemizin 14.10.2014 tarihli, 2014/8980 Esas, 2014/13328 Karar sayılı bozma ilamında; "... ilk kararda, davacı anne ve baba yararına 2.500"er TL manevi tazminatın davalı Mehmet"ten, 1.500"er TL manevi tazminatın davalı Hanifi"den tahsiline karar verildiği, bozma sonrası manevi tazminat miktarının 4.000"er TL olarak belirlendiği, oysa ki davalıların temyiz istemi üzerine bozulan ilk kararda hükmolunan 1.500 TL ve 2.500 TL tutarındaki manevi tazminatların davalılar yararına usuli kazanılmış hak oluşturduğu, bozmadan sonra manevi tazminat miktarlarının arttırılmasının usuli kazanılmış hak kuralına aykırılık oluşturduğu" belirtilmiştir.
Mahkemece, Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; davacıların maddi tazminata ilişkin istemlerinin Dairemizin 2013/8980 Esas ve 2014/13328 Karar sayılı ilamıyla onanmak suretiyle kesinleşmesi nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, manevi tazminat davalarının kısmen kabulü ile, 2015/13 Esas sayılı asıl davada; davacı Huriye için 2.500 TL, Vural için 2.500 TL manevi tazminatın davalı Mehmet"ten; birleşen 2012/450 Esas sayılı davada; davacı Huriye için 1.500 TL, Vural için 1.500 TL manevi tazminatın davalı Hanifi"den kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verildi.
Mahkemece, hükümde; manevi tazminat istemlerinin reddolunan kısmı için davacılara davalılardan fazla vekalet ücreti takdir edilmesi, yargılama giderlerinin ve davalıların sorumlu oldukları miktarların hükümde gösterilmemesi ve her iki dava kurulan hükümde davalı isminin sehven Mehmet olarak yazılması şeklindeki eksikliklerin tavzih yolu ile giderilmesi için davacı vekilinin talebi üzerine 11/05/2015 tarihinde tavzih kararı verilmiş; asıl karar ve tavzih kararı, davalı Hanifi ve Mehmet vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece davacı vekilinin talebi üzerine vekalet ücretinin düzeltilmesine, unutulan yargılama giderlerinin ve davalıların sorumlu oldukları yargılama gideri miktarlarının hükme eklenmesine tavzihen karar verilmiş ise de, hükmün tavzih suretiyle değiştirilmesine imkan bulunmadığından ve mahkemece yapılan düzeltmenin maddi bir hata da olmamasına göre davalılar vekillerinin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile tavzih kararının bozularak ortadan kaldırılması gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalılar Hanifi ve Mehmet vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
3-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10/2. maddesine göre, manevi tazminat yönünden davanın kısmen kabulü halinde davalı lehine hükmedilecek nispi vekalet ücreti, davacı lehine hükmedilen vekalet ücretini geçemez. Somut olayda, manevi tazminat isteminin reddedilen kısmı, kabul edilen kısmından fazladır. Davacılar Vural ve Huriye yararına manevi tazminat yönünden ayrı ayrı 1.500 TL vekalet ücretine hükmedilmiş olup davalılar yararına da aynı miktarlarda vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken asıl davada davalı lehine 1.800 TL, birleşen davada 2.040 TL vekalet ücretlerine hükmedilmesi; yargılama giderlerinin ve yargılama giderlerinden davalılara yüklenen miktarın gösterilmemesi doğru değil bozma nedeni ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün, 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK.’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Hanifi ve Mehmet vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkemenin 11/05/2015 tarihli tavzih kararının bozularak ortadan kaldırılmasına, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Hanifi ve Mehmet vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı Hanifi ve Mehmet vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile; A-2015/13 Esas dosyası yönünden; 9. bentte geçen "1.800,00 TL" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "1.500,00 TL"; 10. bentte "yargılama giderinin" ibaresinden önce gelmek üzere "881,00 TL", "kabul ve red oranına göre" ibaresinden sonra gelmek üzere "350,00 TL" ibarelerinin eklenmesine; birleşen 2012/450 Esas sayılı dosya yönünden; 3,4,6 ve 8. bentlerde "Mehmet"ten" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "Hanifi"den" ibaresinin; 9. bentte geçen "2.040,00 TL" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "1.500,00 TL" ve davalı ibaresinden sonra "Hanifi"ye" ibarelerinin; 10. bentte "yargılama giderinin" ibaresinden önce gelmek üzere "881,00 TL", "kabul ve red oranına göre" ibaresinden sonra gelmek üzere "300,00 TL" ibarelerinin eklenmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar M.. B.. ve H.. T.."a geri verilmesine, 27.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.