Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/5039 Esas 2015/11325 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2012/86-2013/696

Taraflar arasındaki maddi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; davalı nezdinde zorunlu mali sorumluluk sigortalı tescilsiz aracın müvekkillerinin 5 yaşındaki çocukları Turan"a çarpması sonucu 26.08.2011 tarihinde meydana gelen trafik kazasında Turan"ın hayatını kaybettiğini belirterek, davacı anne Muradiye ve baba Metin için 4.000"er TL destekten yoksun kalma tazminatının 20.10.2011 temerrüt tarihinden itibaren avans faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 05.11.2013 tarihinde taleplerini davacı Muradiye için 33.084,87 TL, Metin için 19.550,78 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili; müvekkilinin sigortalının kusuru ve sigorta limiti kapsamında sorumlu olduğunu öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu benimsenerek, davanın kısmen kabulü ile, davacı Metin için 5.865,23 TL, davacı Muradiye için 8.164,64 TL destekten yoksun kalma tazminatının 21.10.2011 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece karara esas alınan bilirkişi raporunda, davacı anne Muradiye"nin çalışmadığı, herhangi bir gelirinin bulunmadığı belli olduğu halde, hesaplanan tazminattan %5 oranında yetiştirme gideri indirimi yapılmıştır. Esasen bu indirimin yapılabilmesi için davacının çalışan, geliri olan, desteğin yetiştirme giderlerini kısmen de olsa üstlenmiş olan kişilerden olması gerekmektedir. Oysa davacı anne ev hanımıdır, bir geliri yoktur. Yetiştirme giderleri davacı baba tarafından karşılanmaktadır. Bu itibarla, davacı anne için hesaplanan destek tazminatından yetiştirme gideri indirimi yapılması doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 27/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.