MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin, eşi olan davalı tarafından müşterek evden kovulduğunu, taraflar arasında görülen boşanma davasının devam ettiğini, düğünde takılan takılar ile müşterek çocuğun doğumunda davacıya takılan takıların, davacının evden kovulması nedeniyle davalı tarafta kaldığını, çeyiz olarak alınan ev eşyalarının da davalının yedinde bulunduğunu ileri sürerek; çeyiz ve ziynet eşyalarının bedeli olan, düğünde takılan takılar için 40.000 TL, müşterek çocuğun doğumunda takılan takılar için 10.000 TL ve çeyiz eşyaları için 10.000 TL olmak üzere toplam 60.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının kendi isteğiyle müşterek evden ayrıldığını, ayrılırken de tüm ziynet eşyalarını yanında götürdüğünü, dava konusu edilen çeyiz eşyalarının büyük bir kısmının davalı tarafından alındığını, davacının kendisine ait olduğunu ispatladığı eşyaları aynen teslime hazır olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; Davacının düğün takılarına ilişkin talebinin kısmen kabülü ile; tüm takıların toplam bedeli olan 20.652,45TL nin dava tarihi olan 27.10.2008 tarihi itibariyle yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, müşterek çocuğun doğumunda takıldığı iddia olunan altınlar ve eşyalar yönünden talebin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı tarafın tüm, davacı tarafın sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
Dava, çeyiz ve ziynet eşyalarına yönelik alacak istemine ilişkindir.
....



Türk Medeni Kanunu’nun 6.maddesi uyarınca kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür. Gerek doktrinde, gerek Yargıtay İçtihatlarında kabul edildiği üzere ispat yükü hayatın olağan akışına aykırı durumu iddia eden ya da savunmada bulunan kimseye düşer. Öte yandan ileri sürdüğü bir olaydan kendi yararına haklar çıkarmak isteyen kimse iddia ettiği olayı kanıtlaması gerekir.
Davacı, dava konusu edilen çeyiz eşyalarının kendisine ait olduğunu ve davalıda kaldığını ileri sürmüş, davalı ise davacının dilekçesinde belirttiği eşyaların kendisi tarafından alındığını bildirerek, bu iddiaya karşı çıkmıştır.
Kural olarak; davacı kadın dava konusu eşyaların varlığını, kendisine ait olduğunu ve davalıda kaldığını ispat etmelidir.
Somut olayda; davacı kadının, dava konusu edilen çeyiz eşyalarının kendisine ait olduğunu ve davalıda kaldığını ispat etmek üzere tanık deliline dayandığı, dinlenen davacı tanıkları yanında davalı tanıklarının da, bir kısım ev eşyalarının (yatak odası, çamaşır makinesi, mutfak eşyası, züccaciye) davacı tarafından getirildiğini ve boşanma gerçekleştikten sonra davacıya ait olan eşyaların, evin altındaki depoya kaldırıldığını beyan ettikleri anlaşılmaktadır.
Tanık beyanları dikkate alındığında, davalının tanık beyanlarında geçen davacıya ait çeyiz eşyalarını davacıya teslim etmediği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece yapılacak iş; davacı ve davalı tanık beyanları birlikte değerlendirilerek davacının, davalının evine götürmüş olduğu çeyiz eşyalarının tespit edilmesi olmalıdır. Bu hususlar dikkate alınmadan eksik inceleme ve delillerin yanılgılı değerlendirilmesi sonucunda yazılı şekilde hüküm verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 04.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



....