Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/4687 Esas 2015/11312 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Birecik Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ :16/12/2010
NUMARASI :2008/368-2010/473
.
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili asıl ve birleştirilen davada, müvekkillerinin murisinin davalının zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olduğu araçta yolcu iken gerçekleşen kazada vefat ettiğini ve müvekkillerinin bu suretle ölenin desteğinden mahrum kaldıklarını ileri sürerek ıslahla birlikte davacı M.. D.. için 13.810 TL, davacı F. D. için 11.280 TL, davacı İ.A.r için 61.150 TL, davacı M. D. için 38.760 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili özetle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan delillere göre; asıl ve birleştirilen davaların kabulü ile davacı M.. D.. için 13.810 TL, davacı F. D.için 11.280 TL, davacı İ.A. için 61.150 TL, davacı M. D. için 38.760 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı sigorta şirketi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece yaptırılan sosyal ve ekonomik durum araştırmasında ölmeden önce hamallık yaptığı anlaşılan desteğin 900 TL geliri olduğu belirtilmiş, hükme esas alınan 01.02.2010 tarihli bilirkişi raporunda asgari ücretin 2.06 katına tekabül eden bu miktar hesaplamaya esas alınmıştır.
Oysa şifahi bilgiye dayanılarak hazırlanan sosyal ve ekonomik durum araştırmasının tek başına desteğin gelir durumunu ispatlamaya yetmeyeceği, tüm dosya kapsamına göre desteğin asgari ücretin üzerinde kazancı olduğunun ispatlanamamış olmasına, asgari ücretin 2.06 katı üzerinden hesaplama yapan bilirkişi raporuna göre karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
3-Kaza tarihi itibariyle ölüm halinde kişi başına geçerli poliçe limiti 100.000 TL olmasına rağmen, mahkemece davalı sigorta şirketinin poliçe limitinin 125.000 TL olduğu kabul edilerek, poliçe limitinin üzerinde bir miktara hükmedilmesi de doğru görülmemiş, bozma sebebi yapılmıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 27.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.