Mahkemesi : İş Mahkemesi

Dava, 1 günlük hizmet süresinin ve yaşlılık aylığına hak kazanıldığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davalı gerçek kişilerin murisi olan işverene ait işyerinde 01.03.1983 tarihinde çalışmaya başladığı yönünde hakkında düzenlenen işe giriş bildirgesi 1983 yılının Mart ayında davalı Kuruma verilen, 01.12.1983 – 17.10.2010 döneminde 506 ve 1479 sayılı Kanunlar kapsamında, askerlik borçlanması dahil olmak üzere toplam 7.833 prim ödeme gün sayısı bulunan 01.01.1964 doğumlu davacının 03.01.2011 tarihinde Kuruma yönelttiği yaşlılık aylığı tahsis başvurusunun, anılan bildirgede yazılı günde zorunlu sigortalılığı gerektiren fiili çalışma bulunmadığından söz konusu tarihin sigortalılık başlangıcı olarak esas alınamayacağı, 01.12.1983 günü başlayan sigortalılık süresine göre de aylık bağlama koşullarının yerine getirilmediği gerekçesiyle reddedildiği anlaşılmakta olup 01.03.1983 tarihinde hizmet akdine tabi olarak geçen çalışmanın ve buna göre aylığa hak kazanıldığının tespitine ilişkin davada mahkemece yapılan yargılamada, 3 tanık dinlendikten sonra iddianın kanıtlanamadığı gerekçesiyle istem reddedilmiştir.
Davanın yasal dayanakları 506 sayılı Kanunun 79/10., 108. ve geçici 81. maddeleri olup anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi gözetildiğinde, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin bu tür davalar kamu düzeni ile ilgili olduğundan özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmeleri zorunludur. Bu bağlamda, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip gerek görüldüğünde kendiliğinden araştırma yapılarak delil toplanabileceği açıktır.
Yukarıdaki açıklamalar ışığında dava değerlendirildiğinde mahkemece gerekli inceleme ve araştırmanın yapıldığı anlaşılmakla; davacıya ait olduğu konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmayan ve 1 günlük hizmetin varlığı yönünde güçlü kanıt niteliğini taşıyan işe giriş bildirgesinin düzenlenmiş olması, işverence Kuruma verilen 1983/1. döneme ait sigorta primleri bordrosunda bildirimi yapılan ve mahkemece bilgi ve görgüsüne başvurulan tanık B.Karadağ’ın aydınlatıcı, net, iddiayı doğrulayan anlatımı ile tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, 01.03.1983 günü yönünden fiili çalışma olgusunun kanıtlandığı belirgin olduğu gibi, anılan tarih sigortalık başlangıcı olarak benimsendiği takdirde söz konusu geçici 81/B maddesi gereğince, yaşlılık aylığına ilişkin olarak tahsis başvuru günü itibarıyla 25 yıl sigortalık süresi, 5.150 prim ödeme gün sayısı, 47 yaş koşullarının gerçekleştiği de açıktır.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu davanın reddine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının isteği durumunda davacıya geri verilmesine, 10.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.