Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/16806 Esas 2022/7305 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hüküm verildikten sonra duruşma dışı katılan ... İdaresi lehine vekalet ücreti verilmesine dair ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 02.05.2016 tarihli 2014/522 E. 2016/269 K. sayılı ek kararın hukuki değerden yoksun sayılarak kaldırılmasına, katılan ... İdaresi vekilinin 21.04.2016 havale tarihli dilekçesinin mahkemeye hitaben vekalet ücretine ilişkin ek karar verilmesi talebine yönelik olduğu, temyiz talebi mahiyetinde olmadığı anlaşılmakla sanığın temyizi ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
1-Suçun meydana geliş şekli ve işgal edilen alanın genişliği göz önüne alındığında, temel ceza tayin edilirken makul oranda teşdit uygulanması yerine yazılı şekilde alt sınırdan ceza takdir ve tayin etmek suretiyle 5237 sayılı TCK'nun 3. ve 61. maddelerine muhalefet edilmesi,
2- 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nun 231/8. maddesinde yapılan değişiklikten önce işlenen suçlarla ilgili olarak, CMK'nun 231. maddesi uyarınca verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların sanık hakkında yeniden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesine engel teşkil etmeyeceği gözetilerek, sanık hakkında karar tarihinde yürürlükte olan 5271 sayılı CMK'nun 231. maddesinde yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun sonuç ceza yönüyle tartışılmaması,
3-Müsaderesi talep edilen orman emvali yerine fındık ağaçlarının müsaderesine karar verilmesi,
4-Yargılama giderleri ile ilgili olarak, 5271 sayılı CMK'nun 324. maddesinin 2. fıkrasında "Hüküm ve kararda yargılama giderlerinin kimlere yükletileceği gösterilir.” şeklindeki açık hükmü ile Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 26/05/1935 gün ve 111/7 sayılı "yargılama giderleri hükmün tamamlayıcı parçası olduğundan ilamlarda açıklanmalı, kime yükletileceği belirtilmedir" ve yine Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu'nun 02/05/1966 gün ve 4/3 sayılı "tefhim edilmekle hükmün esasını oluşturan kısa kararda yargılama giderinin miktarı ve kime ne miktada yükleteceği belirtilerek, sanığın yükümlülüğü öğrenmesinin sağlanması ve bu sayede sanığın yargılama giderlerine karşı temyiz davası açıp açmama hususunda karar verme olanağı tanınması gerektiğini” belirten kararları karşısında, hükmün esasını oluşturan kısa kararda, sanığın yükümlülüğünü öğrenmesi ve buna göre yargılama giderleri yönünden temyiz yoluna başvurup başvurmayacağı hususunda karar vermesine imkan tanımak için, yargılama giderlerinin kime yükleneceğinin ve bu yükümlülüğün ne miktar olacağının belirtilmesi gerektiği, ancak mahkemece kısa kararda yargılama gideri kısmı boş bırakılarak yargılama giderleri ile ilgili miktar açıklanmadan usul ve yasaya aykırı hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK'nun 326/son maddesi uyarınca sonuç cezada sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 12.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.