Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4356 Esas 2020/3280 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4356
Karar No: 2020/3280
Karar Tarihi: 09.06.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4356 Esas 2020/3280 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2019/4356 E.  ,  2020/3280 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne ilişkin verilen hüküm davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacılar vekili, 22.05.2005 tarihinde davacıların oğlu ...idaresindeki trafik sigortasız araç ile meydana gelen çift taraflı trafik kazasında kendi kusuru ile vefat ettiğini beyanla, şimdilik davacı ... için 500,00 TL, davacı ... için 500,00 TL maddi tazminatın (destekten yoksun kalma tazminatı) ihtarnamenin tebliğ tarihinin 8 iş günü sonrası olan 12.12.2014 tarihinden itibaren ticari temerrüt (avans) faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece; iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacı ..."ın davasının kabulü ile; 17.874,86 TL"nin 18/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, davacı ..."ın davasının kabulü ile; 22.492,74 TL"nin 18/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle yakınlarının destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
    Kazaya neden olan araç ruhsat kaydına göre hususi olup, ticari niteliği bulunmamaktadır. Buna göre mahkemece yasal faize hükmedilmesi gerekirken, avans faizine hükmedilmiş olması doğru olmayıp bozma sebebi ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 1 ve 2 numaralı bentlerinde yer alan "avans" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine ayrı ayrı "yasal" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 09/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.