Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/7782 Esas 2021/16410 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7782
Karar No: 2021/16410
Karar Tarihi: 29.06.2021

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/7782 Esas 2021/16410 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir marka hakkı ihlali suçuyla ilgili olarak sanığı suçlu buldu. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/7. maddesi uyarınca uzlaştırmanın uygulanması gerektiği belirtildi. Suça konu ürünlerin müsaderesine karar verilmesi gerektiği fakat aynı kanunun 54/1. maddesi uyarınca müsaderesine karar verildiği tespit edildi. Bu nedenlerle, karar bozuldu ve dosya mahkemesine gönderildi. Kararda geçen kanun maddeleri; 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/7. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 54/1 ve 54/4. maddeleridir.

(Kapatılan)19. Ceza Dairesi 2020/7782 E. , 2021/16410 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nin 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Suça konu ürünlerin 5237 sayılı TCK"nin 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken aynı Kanun"un 54/1. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 29/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.