Danıştay 3. Daire 2021/228 Esas 2021/1545 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/228
Karar No : 2021/1545

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tarım Ürünleri İç ve Dış Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Dördüncü Dairesinin bozma kararı uyarınca verilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Bir kısım hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda saptamalar içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2008 yılından izleyen yıla devreden indirilebilecek vergi tutarı sıfırlanan davacı adına, katma değer vergisi beyanlarının yeniden düzenlenmesi sonucunda 2009 yılının Ocak, Mart ve Nisan dönemi için re'sen salınan katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu tarhiyatın önceki yıldan devreden indirilebilecek katma değer vergisi yönünden bağlı olduğu 2008 yılı için re'sen yapılan katma değer vergisi tarhiyatına karşı açılan davada, Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; dava, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri yönünden reddedildiğinden, dava konusu tarhiyatın katma değer vergileri ve bunlar üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezasına ilişkin kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı, 2007 yılına ait olup 2008 yılı içerisinde kesinleşen vergi ziyaı cezasının, tekerrür halinin vergi çıkan döneme göre değil, eylemin gerçekleştiği yıla göre dikkate alınması gerektiğinden, tekerrüre esas alınamayacağı gerekçesiyle, bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri yönünden dava reddedilmiş, vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmı ise kaldırılmıştır.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uyarınca artırılması için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun ilgili hükümlerinde öngörülen şartların dava konusu olayda gerçekleştiği ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 23/03/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X)-KARŞI OY :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun "Vergi kanunlarının uygulanması" başlıklı 3. maddesinde, vergi kanunlarının lafzı ve ruhu ile hüküm ifade edeceği; lafzın açık olmadığı hallerde vergi kanunlarının hükümlerinin, konuluşundaki maksat, hükümlerin kanunun yapısındaki yeri ve diğer maddelerle olan bağlantısı göz önünde tutularak uygulanacağı belirtilmiştir.
Aynı Kanunun "Tekerrür" başlıklı 339. maddesinde, vergi ziyaına sebebiyet vermekten veya usulsüzlükten dolayı ceza kesilen ve cezası kesinleşenlere, cezanın kesinleştiği tarihi takip eden yılın başından başlamak üzere vergi ziyaında beş, usulsüzlükte iki yıl içinde tekrar ceza kesilmesi durumunda, vergi ziyaı cezasının yüzde elli, usulsüzlük cezasının yüzde yirmibeş oranında artırılmak suretiyle uygulanacağı hükme bağlanmıştır.
Tekerrür halinde cezanın artırılmasında maksat, vergi ziyaına yeniden sebebiyet verilmesinin önüne geçebilmek adına, aynı veya farklı fiillerle gerçekleştirilmiş olmasına veya aynı vergi türüne ilişkin olup olmadığına bakılmaksızın, ilkinden daha ağır bir yaptırım uygulanmak suretiyle mükelleflerin vergi kaybına yol açacak eylemlerde bulunmaktan caydırılmasıdır.
Vergi ziyaına yol açan eylemin, mükellef hakkında kesilen cezanın kesinleştiği tarihten, izleyen takvim yılı başına kadar geçecek süre içerisinde gerçekleşmesi ile bu fiilin izleyen takvim yılı içerisinde ya da daha sonra gerçekleştirilmesi arasında, ihlalin ağırlığı yönünden herhangi bir farklılık bulunmamaktadır.
Ayrıca,Vergi Usul Kanunu'nun 339. maddesinde yer alan "...cezanın kesinleştiği tarihi takip eden yılın başından başlamak üzere ..."ibaresi tekerrürün uygulanacağı iki veya beş yıllık sürenin sona ereceği tarihin tespiti ile ilgilidir.
Bu itibarla, yukarıda anılan Kanun hükümleri amaçsal olarak yorumlandığında, vergi ziyaına sebebiyet vermekten veya usulsüzlükten dolayı ceza kesilen ve cezası kesinleşenlere, cezanın kesinleştiği tarihten itibaren vergi ziyaında beş, usulsüzlükte iki yıl içinde tekrar ceza kesilmesi durumunda kesilecek cezaların tekerrür nedeniyle artırılarak uygulanması gerektiği sonucuna varılmaktadır.
Uyuşmazlıkta, davacı adına kesilen ve tekerrür uygulamasına esas alınan 2007 yılının Eylül ve Ekim dönemlerine ilişkin olarak kesilen vergi ziyaı cezası 2008 yılında kesinleşmiş olup, uyuşmazlık konusu 2008 yılının Aralık döneminden devreden katma değer vergisinin azalmasından dolayı 2009 yılı Ocak, Mart ve Nisan dönemine ilişkin cezanın da bu tarihten sonra tebliğ edildiği ve dönem olarak da ilk cezadan sonraki bir dönem için kesildiği görüldüğünden, 2008 yılına ilişkin cezanın tekerrür nedeniyle artırılarak uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığından, bu nedenle yapılan tarhiyat nedeniyle devreden katma değer vergisinin azalması dolayısyla 2009 yılı için tekerrür hükümleri uyarınca vergi ziyaı cezasının artırılmasında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Bu nedenle, 2009 yılı Ocak, Mart ve Nisan dönemine ilişkin vergi ziyaı cezasının tekerrürden kaynaklanan kısmı yönünden Mahkeme kararının yukarıda belirtilen gerekçeyle bozulması gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.