Danıştay 7. Daire 2016/12023 Esas 2021/1728 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/12023
Karar No : 2021/1728

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … İthalat İhracat Gümrükleme Petrol Ürünleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı, … tarih ve … sayılı, … tarih ve … sayılı, … tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannameleri ile 70.13 pozisyonunda Çin menşeli olarak beyan edilerek ithali gerçekleştirilen eşyanın menşeinin ispatının, tercihli menşe statüsünde menşe ispatı için kullanılan Form A belgesi ile değil, tercihli olmayan menşe statüsünde menşe ispatına yarayan ve ilgili ülkenin sanayi/ticaret odalarınca düzenlenen menşe şahadetnamesi ile ispat olunması gerektiğinden bahisle davacı adına tahakkuk ettirilen ek mali yükümlülük ve ek olarak tahakkuk ettirilen katma değer vergisine vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı adına dava konusu ek tahakkukların yapılabilmesi için, söz konusu eşyaların İran menşeli olmasının zorunlu olduğu, zira hem mülga 2008/13711, sayılı hem de 2011/2014 sayılı Bakanlar Kurulu Kararlarında bu durumun düzenlendiği, işlemin dayanağı olan cevaplı raporda; 39 farklı beyanname ile ilgili olarak eki Form A belgelerinin doğruluğunun tespiti ve ithalat yapılan firmaların faal olup olmadığı noktasında Çin makamları nezdinde yurt dışı araştırmasına gidildiği, ancak araştırma sonucu beklenilmeden söz konusu raporun hazırlandığı, anılan raporda; beyanname muhteviyatı Çin menşeli eşyaların genelde doğrudan ülkemize gelmediği, İran üzerinden İranlı alıcılar tarafından teslim alınarak Türkiye'ye gönderildiği, yine beyanname muhteviyatı eşyaya ait Form A belgelerinde açıklayıcı ticari ibareler yerine genel ticari tanımlamaların bulunduğu yolunda genel ifadelere yer verilerek, 2008/13711 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile ithal konusu 70.13 pozisyonundaki eşyaların İran menşeli olduğunun kabul edildiği, bunun dışında, söz konusu eşyanın İran menşeli olduğunun ispatına yönelik herhangi bir bilgi ve belgenin dosyaya sunulan belgeler arasında bulunmadığının anlaşıldığı, her ne kadar davalı idarece, 70.13 GTİP pozisyonundaki Çin menşeli olarak beyan edilen eşyanın menşeinin tespiti için sunulan belgenin tercihli olmayan rejimde ispat belgesi olarak kullanılamayacağından hareketle eşyanın İran menşeli olduğu kabul edilerek işlem tesis edildiği ifade edilse de; ithal edilen ürünün menşeine ilişkin olarak sunulan belgenin tercihli olmayan tarifede kullanılacak menşe belgesi olarak kabul edilmemesinin, ithal edilen ürünün başka bir ülke menşeli olduğunu ispata yeterli olmadığı, eşyanın menşeine ilişkin yurt dışı araştırması, ithalat yapılan firmalar nezdinde sorgulama gibi sonuçlanmış ve somut veri elde edilebilecek herhangi bir incelemenin yapılmadığı, bu durumda, söz konusu emtiaların İran menşeli olduğunun davalı idare tarafından somut bir şekilde ispatlanamadığı; 20/09/2012 tarih ve 2396 tarih ve sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi yönünden ise, gümrük yükümlülüğünün doğduğu beyannamenin tescil tarihinden itibaren üç yıllık zamanaşımı süresi dolmasından sonra 05/10/2015 tarihinde tebliğ edilen ek tahakkukun zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davaya konu beyanname üzerinde her ne kadar beyanname muhteviyatı eşyaların gönderici kısmında Çin Halk Cumhuriyeti ve 720 kodu bulunsa da, çıkış ülkesinin İran İslam Cumhuriyeti olarak beyan edildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.