12. Ceza Dairesi Esas No: 2014/4479 Karar No: 2014/11586 Karar Tarihi: 13.05.2014
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/4479 Esas 2014/11586 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, bir suç soruşturması nedeniyle tutuklanmış, ancak yargılama sonunda beraat etmiştir. Bunun üzerine davacı, 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemiştir. Mahkeme, bu istemi kısmen kabul etmiş ve davalıdan 231,70 TL maddi ve 1.427 TL manevi tazminatın alınarak davacıya verilmesine hükmetmiştir. Temyiz eden davalı vekili, tazminat miktarı, süre, faiz ve vekalet ücreti konularında hüküm verilmesi gerektiği gerekçesiyle başvuruda bulunmuştur. Ancak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca ve 5219 sayılı Kanun'un 2. maddesi ile değiştirilen Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve ek 4. maddelerinde belirtilen temyiz sınırı ve hüküm altına alınan tazminat miktarı nedeniyle, davalı vekilinin talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 466 sayılı Kanun, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu, 5219 sayılı Kanun, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve ek 4. maddeleri, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu.
12. Ceza Dairesi 2014/4479 E. , 2014/11586 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat Hüküm : 231,70 TL maddi ve 1.427 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacı vekilinin 09.07.2009 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklandığını ve yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin tazminat miktarına, süreye, faize ve kendileri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkin temyiz isteğinin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince REDDİNE, 13.05.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.