MAHKEMESİ : ZONGULDAK 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/09/2012
NUMARASI : 2011/87-2012/427
DAVA :Davacı, ücret alacağı ile ikramiye fark alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi davalı kuruma ait işyerinde çalıştığını, davacının 06.05.2002 tarihinde iş kazası geçirdiğini, bu kaza neticesinde %0 malul olduğunu, iş kazası sonrasında davacının iş değişikliği nedeniyle ücret kaybı, ikramiye kaybı olduğunu, tüm bu ücret kayıplarının iş kazası sonrasında meydana gelen iş değişikliği önceden 1. sınıf kömür kazı işçisi iken 5. gurup tali işlerde çalıştırılmaya başladığını, bu kaza nedeniyle davacının parasal kayıpları olduğunu ve halen devam ettiğini, iş kazası nedeniyle iş değişikliği yapılmamış olsa idi ücretlerde ve diğer sosyal haklarda değişiklik olmayacağını beyan ederek fazlaya dair talep ve dava hakları saklı kalmak üzere 06.05.2002 tarihinden itibaren iş değişikliği nedeniyle uğranılan parasal kayıpların tespiti ile 10,00 TL tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı işveren cevap dilekçesinde, davacının iş kazasından sonra tekrardan daha ağır çalışma şartlarını gerektiren pano ayak üretim işçiliğinde çalıştırılmaya devam edilmesinin kendi yararına olmayacağını, iş kolunun değiştirilmesinin işçi sağlığı ve iş güvenliğini korumak açısından müvekkili kurum için bir zaruret hasıl olduğundan İş Kanunu ve Toplu İş Sözleşme hükümlerine göre işverenin işçiyi sağlığına uygun işlerde çalıştırmak zorunda olduğundan iş değişikliği yapıldığından ücret farkı yönünden alacağın olmadığını beyan ederek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece ilk olarak verilen kararda, kaza tarihinden önceki sanatının 1. grup pano ayak üretim işçiliği iken, kaza tarihinden sonra 4. grup kancacı işçiliği olarak iş değişikliği yapıldığı, 1. grup işçilik ile 4. grup işçilik arasındaki 19.10.2002 tarihinden dava tarihinden dava tarihi ücret farklarının kabulüne, ikramiye farkının reddine karar verilmiştir.
Dairemizce verilen bozma kararında, davacının göreviyle ilgili değişikliğin toplu iş sözleşmesinin 41. Maddesi ile İş ve İşyeri Değişimleri Sınavları Yönergesine uygun olarak yapılıp yapılmadığının belirlenemediği, dosya içinde davacının çalışmakta olduğu işi yapamaz olduğuna dair bir rapora rastlanmadığı açıklanmış, gerekli araştırmaları yapılarak karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılamada, işverence sunulan 08.04.2011 tarihli yazı doğrultusunda bilirkişi hesap raporu alınmış, 24.11.2011 tarihli raporda davacının davaya konu alacaklara hak kazanamayacağı belirtilmiştir. Sözü edilen raporda, 16.07.2002 tarihli doktor raporunda davacının B/ 27’ye göre çalışacağının belirtildiği ve davacının da 17.07.2002 tarihli taahhütnamede nakliye sanatında çalışmayı kabul ettiği, 18.09.2002 tarihinde ise kancacılık işini yapmak üzere sınava girdiği ve başarılı olduğu belirtilmiştir.Davacı vekilinin itirazı üzerine başka bir bilirkişiden alınan raporda ise doğrudan hesaplamaya gidilmiş, davacının görevinin talebi olmaksızın işverence resen değiştirildiği açıklanmıştır.
Mahkemece bozmaya uyulmak suretiyle yapılan yargılama sonunda işverence görev değişikliği yapılmasında hukuka aykırı bir yön olmadığı belirtildiği halde, görev değişikliğine bağlı oluşan kayıplardan işverenin sorumlu olduğu belirtilerek, iş kazasında % 100 kaçınılmazlık sebebiyle %40 oranında indirime de gidilerek ücret farkı isteğinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Mahkeme kararının gerekçesinde belirtildiği üzere, davacının işi geçirdiği iş kazası sonrası uzun süre istirahatlı olmasının ardından TTK Sağlık İşleri Şube Müdürlüğünün yazısına göre 1. grup olan pano ayak üretim işçiliğinden, 5. grup olan kancacılık işine verildiği anlaşılmaktadır. Yapılan değişiklik toplu iş sözleşmesinin 41. maddesi ile İş ve İşyeri Değişimleri Sınav Yönergesinin 13. maddesine uygundur. Zira sözü edilen hükümlere göre TTK sağlık birimlerinin raporuna göre işçinin başka işte çalıştırılması mümkündür. Bu durum bozma sonrası alınan ilk bilirkişi raporunda belirlendiği gibi, esasen Mahkemece de kararın gerekçesinde işverence yapılan değişikliğin hukuka uygun olduğu belirtilmiştir. Davanın görevindeki değişiklik hukuka uygun olduğuna göre aynı değişikliğe bağlı ücret farkı isteğinin kabulü hatalıdır. Görev değişikliğinin iş kazası sonucu ortaya çıkması sonuca etkili değildir. İş kazasına bağlı olarak maddi ve manevi tazminat davası açılmış bu yönde daha önce yargılama yapılarak karar verilmiştir. Mahkemece hukuka uygun şekilde yapılan görev değişikliğine bağlı olarak ve indirim yapılmak suretiyle ücret farkına karar verilmesi hatalıdır. Davanın reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.