Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/1211 Esas 2014/3926 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, izin ücreti alacağı, ücret alacağı ile ilave tediye ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Somut uyuşmazlıkta davacının çalıştığı işyeri özelleştirme sonucu dava dışı ... ... İşletmeleri A.Ş."ye devredildiğinden, feshe bağlı kullanılmayan yıllık ücretli izin alacağından devreden davalının sorumluluğu bulunmadığından, anılan istem hakkında davalının sorumluluğuna karar verilmesi hatalıdır. Davacının talep ettiği ilave tediye ile ücret alacağı devir tarihi olan 21.11.2003 tarihinden önce doğmuş olup, dava iki yıl geçtikten sonra yaklaşık beş yıl sonra açılmıştır. Davalının sorumluluğu 21.11.2005 tarihinde bu alacaklar yönünden sona ermiştir. Mahkemece bu hüküm dikkate alınmadan ilave tediye ve ücret alacaklarından da davalının sorumluluğuna karar verilmesi isabetsizdir” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece “Özelleştirme ile davacının da aralarında bulunduğu pek çok işçinin sözleşmesinin sona erdiği, devralan işveren nezdinde çalışmalarının bulunmadığı, işçilere sözleşmenin sona ermesine müteakip bir kısım tazminat ve alacak ödemelerinde bulunulması karşısında fesih iradesinin açıkça ortaya konduğu, ayrıca fiili çalışmanın da bulunmadığı anlaşılmakla feshe bağlı olan izin alacağı ile zamanaşımı süresi dolmadan talep edilen diğer alacakların davalı devreden işverenden tahsil ve talebinin mümkün bulunduğu sonucuna varılmış, bu nedenle önceki kararda direnilerek alınan bilirkişi raporu ve ıslah dilekçesi doğrultusunda taleple bağlı kalınarak davanın kısmen kabulüne dair aşağıdaki hüküm kurulmuştur” gerekçesi ile bozma ilamın karşı direnme kararı verilmiştir.
Davacı işçinin işyerinde 1981 yılında çalışmaya başladığı ve özelleştirme sebebiyle işyerinin devredildiği 23.11.2003 tarihinde iş sözleşmesinin feshedildiği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Davacı işçi özelleştirme sonucu işyerini devralan işveren nezdinde çalışmaya devam etmiş değildir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 6. maddesinde işyeri devri üzerine işyerinde çalışma devam eden işçi yönünden devreden ve devralan işverenin sorumlulukları düzenlenmiştir. Somut olayda davacı işçinin devralan işveren nezdinde çalışması olmadığından ve özelleştirme sebebiyle işyerinin fiilen devredildiği tarihte iş sözleşmesi feshedildiğinden davalının sorumluluğu 2 yıl ile sınırlı değildir. Yine devir anında iş sözleşmesi feshedilmiş olmakla feshe bağlı haklardan davalı işveren sorumludur.
Mahkemece verilen direnme kararı yerinde olup, hukuka uygun şekilde karar verildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 11.02.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.