Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/478 Esas 2021/6141 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın tapudan yol olarak terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı davacı idare vekilinin istinaf başvurusu üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesinin 6. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Trabzon 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/961 E. - 2019/235 K. sayılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın tapudan yol olarak terkini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine ilişkin olarak verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararını istinaf etmeyen davalı tarafın, Samsun Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararda aleyhine bir durum oluşmadığından, temyiz başvuru hakkı bulunmadığından, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verildikten sonra, davacı idare vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Trabzon İli, Ortahisar İlçesi, ... Mahallesi, 2631 ada 34 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesine ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek davalı tarafa ödenmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun HMK"nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK"nun 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalılardan peşin alınan temyiz ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 22/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.