Esas No: 2022/966
Karar No: 2022/7396
Karar Tarihi: 12.04.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/966 Esas 2022/7396 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, Gümrük İdaresi'nin davaya katılma ve hükmü temyiz yetkisi bulunmadığına karar vererek, temyiz talebini reddetti. EPDK vekili ise sanığın hukuki durumunu belirlemek ve takdir etmek için cezaların karşılaştırılması gerektiğini ancak yanlış bir karar verildiğini ve kararın bozulması gerektiği konusunda itiraz etti. Bu itirazlar sonucunda mahkeme, sanığın suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasa uyarınca belirlenen temel cezadan sonra yapılacak karma uygulanmaya dikkat çekti. Ayrıca, sanık hakkında takdiri indirimde TCK'nun 62/1. maddesi yerine TCK’nun 62. maddesinin gösterilmesinin yanıltıcı olduğunu belirtti. Son olarak, katılan kurumun kendisini vekil ile temsil ettirdiği için maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine de değinildi. Kararın gereği olarak, hüküm bozuldu. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: 5015 sayılı Yasaya muhalefet, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 321. maddeleri, 5607 sayılı Kanunun 3/5, 3/10, 3/22, 5/2, 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ve 6545 sayılı Kanunun 89. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi'nin davaya katılma ve hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından, Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Katılan EPDK vekilinin temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
1- Suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasanın ek madde 5/1 ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/11. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesine eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması hâlinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması hâlinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 89. maddesi ile değişik 5607 sayılı Kanunda hüküm altına alınması nedeniyle ancak anılan Kanun uyarınca belirlenecek temel cezaya tatbik edilebileceği gözetilmeden, suç tarihinde yürürlükte olan 5015 sayılı Yasa uyarınca belirlenen temel cezadan sonra uygulanması suretiyle karma uygulama yapılması,
2-Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK'nun 62/1. maddesi yerine TCK’nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-Katılan kurum kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden, EPDK lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan EPDK vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
