MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 23/11/2015 gün ve 2015/125 - 2015/938 sayılı kararı düzelterek onama Daire"nin 21/02/2017 gün ve 2016/7221-2017/951 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, TEDAŞ"ın özelleştirme kapsamına alınması ve 20 ayrı dağıtım şirketine ayrılması kapsamında müvekkili ile davalı şirket arasında 24.07.2006 tarihinde "İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi" akdedildiğini, 07.03.2013 tarih ve 2013/20 sayılı Özelleştirme Yüksek Kurulu kararıyla BEDAŞ"ın hisselerinin %100"ü 28.05.2013 tarihli hisse satış sözleşmesiyle dava dışı BEDAŞ Enerji Dağıtım ve Perakende Hizmetleri Anonim Şirketlerine satıldığını, işletme hakkı devir sözleşmesinin 7.4. maddesine göre dağıtım faaliyetlerinin TEDAŞ tarafından yürütüldüğü dönemde bu faaliyetlerin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen her türlü iş ve işlemlerin bütün sorumluluğunun TEDAŞ"a ait olduğunun açıkça düzenlendiğini, bu kapsamda davalının işletme hakkı devir sözleşmesinden önce gerçekleştirdiği kamulaştırmasız el koyma nedeniyle Küçükçekmece 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2007/533 E- 2007/711 karar sayılı dosyada el atma bedelinin tahsiline yönelik verilen kararın Bakırköy 3. İcra Müdürlüğü"nün 2008/1227 sayılı dosyada takibe konulması nedeniyle 55.813,00 TL ödeme yapıldığını, ayrıca da 1.540,00 TL temyiz harç ve masrafları da ödediğini ileri sürerek, bu miktarların ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def"inde bulunmuş, davanın esasına ilişkin olarak da, davacı şirketin özelleştirilmesinin hisse satışı suretiyle gerçekleştirildiğini, "İhale Şartnamesi ve Hisse Satış Sözleşmesi" hükümleri uyarınca müvekkilinden talepte bulunulamayacağını, ayrıca davacı tarafından düzenlenen devre esas bilanço ile geçmişe yönelik borç ve alacak işlemlerinin kesinleştirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 46.491,92 TL"nin dava tarihinden itibaren avans faiziyle davalıdan tahsiline dair verilen karar taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce düzeltilerek onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 16/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.