Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2012/1212 Esas 2012/2025 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 08.09.2009 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; mahkemenin görevsizliğine dair verilen 04.05.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_K A R A R_
Davacılar, 942 parsel sayılı taşınmazda davalı ile birlikte müşterek malik olduklarını, davalının kullanmalarına engel olduğunu belirterek el atmanın önlenmesini istemişlerdir.
Mahkemece 04.05.2011 günlü kısa kararda "1-Davacının müdahale talebinin kabulüne, 2-Davanın görev yönünden reddine, mahkememizin görevsizliğine, karar kesinleştiğinde talep halinde dosyanın görevli ve yetkili mahkeme olan asliye hukuk mahkemesine gönderilmesine" dair hüküm kurulduğu halde;
Gerekçeli Kararda;
1-Davacının müdahale telebinin kabulüne,
2-Davanın görev yönünden reddine, mahkememizin görevsizliğine, karar kesinleştiğinde talep halinde dosyanın görevli ve yetkili mahkeme olan asliye hukuk mahkemesine gönderilmesine,
3-Davacı ... yönünden açılan davanın takip edilmediğinden HUMK"nun 409/5. maddesi gereğince açılmamış sayılmasına dair hüküm kurulmuştur.
Hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Tefhim olunan kısa karar ile gerekçeli kararın farklı olduğu görülmüştür.
10.4.1992 tarihli ve 1991/7-1992/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı gereğince kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili bulunmasının bozma nedeni oluşturacağı, bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmasızın çelişkiyi kaldırmak kaydı ile vicdani kanaatine göre karar verebileceği öngörülmüştür.
Bu itibarla kısa karar ile gerekçeli kararın çelişkili olması nedeniyle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle; temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, 15.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.