Hakaret - kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/3028 Esas 2021/8853 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3028
Karar No: 2021/8853
Karar Tarihi: 11.03.2021

Hakaret - kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/3028 Esas 2021/8853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hakaret, kasten yaralama ve tehdit suçlarından dolayı verilen cezaların temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından temyiz isteği reddedildi. Ancak, tehdit suçuna ilişkin kararda bozma kararı verildi. Mahkeme, bir tanığın beyanına dayanarak sanığın tehdit ettiğini kabul ettiği ancak hükümde yapılan bir hatanın bulunduğunu belirtti. Kararda, sanığın uzlaştırma kapsamında olan sair tehdit suçundan dava açıldığı ve uzlaştırma işlemi uygulanması gerektiği, Anayasa Mahkemesi kararına da atıfta bulunuldu. Bu nedenlerle hüküm bozuldu ve dosya hüküm mahkemesine gönderildi.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca temyiz isteğinin reddi
- TCK'nın 106/1-1. ve 2. cümleleri uyarınca tehdit suçu
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri
- Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı ve TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı

4. Ceza Dairesi 2018/3028 E. , 2021/8853 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

K A R A R

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A)Sanığa yükletilen hakaret ve kasten yaralama suçlarından dolayı kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildikleri tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak sanık ..."ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B)Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın suçlamaları kabul etmemesi ve olay hakkında görgüye dayalı bilgisi olan tek tanık ..."ın aşamalarda sanığın katılanı mağaza çıkışında görüşeceklerinden bahisle tehdit ettiğini beyan etmesi karşısında; eylemin TCK"nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunu oluşturacağı gözetilmeden TCK"nın 106/1-1. cümlesi uyarınca hüküm kurulması,
2-Bozmaya uyulması halinde ise;
TCK"nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair tehdit suçunun 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik yapılmasından önceki haline göre de uzlaşma kapsamında olmasına rağmen, sanık hakkında TCK"nın 106/1-1 cümlesinde düzenlenen tehdit suçundan dava açıldığı ve bu suçun söz konusu değişiklikten sonra uzlaşmaya tabi olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek uzlaştırma işlemi uygulanıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3-Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.