MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1- Mahkemece davacının ikinci dönem çalışmasının başlangıç tarihinin 14.06.2005 tarihinde başlamasına rağmen bu tarihin gerekçeli kararda maddi hata ile 4.6.2005 olarak, yazılması sonuca etkili görülmemiştir.
2- Davalı lehine hükmedilen vekalet ücretinin hesabında karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT. sinin 12. maddesinin yürütmesini durduran Danıştay Dava Daireleri Kurulu’nun 30.06.2011 gün ve 2011/321 sayılı yürütmeyi durdurma kararının dikkate alınmaması, temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
3-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
4-Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK. nun 297/2. maddesi “ Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. “ hükmünü içermektedir.
Bu nedenle Mahkemece hükmedilen miktarların ne kadarına dava, ne kadarına ıslah tarihinden faiz yürütüleceğinin, hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin HMK. nun 297/2. maddesinde belirtilen “ hükmün şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde kurulmasına” ilişkin düzenlemeye aykırı olarak infazda tereddüt oluşturacak şekilde kurulması hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK. nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 1, 2, 3 ve 7 numaralı bentlerinin tamamen çıkartılarak, yerlerine;
“ 1-Davanın kısmen kabulü ile;
2.020,85 TL. net kıdem tazminatının akdin fesih tarihi olan 20.08.2008 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
2) 584,00 TL. net ihbar tazminatından;
500,00 TL. sinin dava tarihi olan 26.10.2009 tarihinden itibaren,
84,00 TL. sinin ıslah tarihi olan 22.04.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizleri ile birlikte, davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
3) 3.253,00 TL net fazla çalışma ücreti alacağından;
1.000,00 TL. sinin dava tarihi olan 26.10.2009 tarihinden itibaren,
2.253,00 TL. sinin ıslah tarihi olan 22.04.2011 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizleri ile birlikte, davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
4) 116,00 TL. net genel tatil çalışma ücreti alacağından;
100,00 TL. sinin dava tarihi olan 26.10.2009 tarihinden itibaren,
16,00 TL. sinin ıslah tarihi olan 22.04.2011 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizleri ile birlikte, davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
7- Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT.sinin 12. maddesinin yürütmesini durduran Danıştay Dava Daireleri Kurulu’nun 30.06.2011 gün ve 2011/321 sayılı yürütmeyi durdurma kararı dikkate alınarak Kabul edilen miktar üzerinden hesaplanan 716,86 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine “ bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine 10.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.