Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/8420 Esas 2014/19130 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İzmir 16. Aile Mahkemesi
TARİHİ :02.10.2013
NUMARASI :Esas no:2012/776 Karar no:2013/629

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından; kusur belirlemesi ve reddedilen tazminatlar yönünden, davalı (koca) tarafından ise; kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kocanın temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Mahkemece, davacı kadının eski erkek arkadaşının telefon ve kimlik numarasını cüzdanında taşıdığı, gizli ve uzun telefon görüşmeleri gerçekleştirdiği ve davalı kocanın önceki evliliğinden olan çocuğu ile ilgilenmesini sorun yaptığı, davalı kocanın ise eşine şiddet uyguladığı, hakaret ettiği ve aşırı kıskanç olduğu gerekçesiyle, boşanmaya neden olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davacı kadının eşinin önceki evliliğinden olan çocuğu ile ilgilenmesini istemediği, gizli ve uzun süreli telefon görüşmeleri gerçekleştirdiği, buna karşılık davalı kocanın eşine sürekli hakaret ettiği, fiziksel şiddet uyguladığı ve son olayda kadının ailesine "alın gidin kızınızı istemiyorum" diyerek eşini ortak evden kovduğu anlaşılmaktadır. Davacı kadına kusur olarak yüklenen eski erkek arkadaşının telefon ve kimlik numarasını cüzdanında taşıdığına ilişkin olay davalı kocadan aktarıma dayalı olup, taraflardan aktarılan olaylar boşanma kararına esas alınamaz. Gerçekleşen bu durum karşısında, boşanmaya neden olan olaylarda her iki taraf da kusurlu olmakla birlikte, davalı kocanın davacı kadına nazaran daha ziyade kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyleyken; boşanmaya neden olan olaylarda kişilik hakları saldırıya uğrayan ve boşanmakla en azından eşinin maddi desteğini yitiren davalı kadın yararına, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile kusurları ve hakkaniyet ilkesi (TMK md.4, TBK md.50 ve 52) dikkate alınarak uygun miktarda maddi ve manevi tazminat (TMK.md.174/1-2) takdiri gerekirken, hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak bu isteklerin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle, kusur belirlemesi ile kadının reddedilen maddi ve manevi tazminat talepleri yönlerinden davacı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.02.10.2014(Prş.)