Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/6298 Esas 2020/4690 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6298
Karar No: 2020/4690
Karar Tarihi: 04.11.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/6298 Esas 2020/4690 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ünye Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine yönelik kararın temyiz başvurusunu reddetti. Bu kararın üzerine yapılan temyiz başvurusunda, cezanın miktarı nedeniyle duruşmalı inceleme talebi reddedildi ve duruşmasız yapılan inceleme sonucunda yapılan yargılamaya uygun olarak sanığın mahkumiyetine karar verildi. Ancak başvuruda, sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri, davranışları ve cezanın gelecekteki etkileri göz önünde bulundurularak TCK'nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilmediği için kararın esastan reddedilmesi gerektiği belirtildi ve istinaf başvurusu bu nedenle kabul edildi. Kanun maddesi olarak, 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 299/1, 302/2-4 maddeleri bahsedildi.

14. Ceza Dairesi 2020/6298 E. , 2020/4690 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Ünye Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 28.11.2019 gün ve 2019/246 Esas, 2019/372 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarına göre duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesine göre reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İlk derece mahkemesince hüküm kurulurken failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar göz önünde bulundurularak 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerekirken "sanık yararına cezayı hafifletecek takdiri indirim nedeni bulunmadığından" şeklindeki yetersiz gerekçeyle anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme yönelik temyiz itirazlarının reddiyle sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 12.02.2020 gün ve 2020/159 Esas, 2020/365 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 04.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.