MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminat farkı, ikramiye, ücret, yıllık izin, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, kıdem tazminatı farkı, ücret farkı, ikramiye, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücretinin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bilirkişi raporu dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hizmet süresi de taraflar arasında ihtilaflıdır.
Davacının alt işverende geçen hizmet süreleri ile davalıda belediye geçen hizmet süreleri toplamı üzerinde davacının toplam çalışma süresi belirlenirken sendika ile belediye arasında yapılan 02/06/2006 tarihli protokol dikkate alınarak davacının 24/08/2006 tarihinde alt işverende işe girdiği kabul edilmeli, ayrıca davacının hizmet süresi belirlenirken askerlikte geçen sürenin alt işverenler ve belediyede geçen çalışma süresiyle ilgisi olmadığı kabul edilip, davacının toplam çalışma süresi belirlenip fark alacaklar hüküm altına alınması gerekirken, bilirkişi tarafından yapılan hatalı değerlendirmeye göre çalışma süresinin tespiti isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Taraflar arasında uyuşmazlık davacı işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada ilişkinin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda davacının 50 gün izin alacağı olduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş isede, 13/09/2013 tarihli ek bilirkiş raporuna göre dosya kapsamı, davacının çalışma süresine ve ilgili dönem toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre davacının 60 gün ücretli izin alacağı bulunduğu anlaşılmıştır. Davacının 60 gün yıllık izin ücreti alacağı kalmasına rahmen yerel mahkemece 50 gün izin ücreti olduğunun kubulü hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.03.2015 gününde oybirliği karar verildi.