17. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/2141 Karar No: 2021/2521 Karar Tarihi: 10.03.2021
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/2141 Esas 2021/2521 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, haczettikleri borçlunun gayrımenkullerini diğer davalıya mal kaçırma amaçlı devrettiği gerekçesiyle söz konusu tasarrufların iptalini talep etti ancak mahkeme davanın reddine karar verdi. Davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusuna İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi tarafından reddedildi ve Yargıtay'a temyiz edildi. Ancak temyiz dilekçesi belirlenmiş süreden sonra verildiğinden reddedildi. Kararda HMK'nın 342/2. maddesi e bendi ve 352/1-d maddesi detaylı olarak açıklanmıştır.
17. Hukuk Dairesi 2020/2141 E. , 2021/2521 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Bakırköy 8. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tasarrufun iptaline ilişkin davanın reddine dair karara karara karşı davacı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi"ne istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi"nce verilen istinaf başvurusunun reddine dair verilen kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili; davalı borçlu ...’den olan alacağını tahsil etmek için davalı aleyhine Bakırköy 6. İcra Müdürlüğü"nün 2010/23532 sayılı icra takibi başlattığını, takibin kesinleştiğini, borçlunun bilinen adresine hacze gidildiğini ve hacze kabil malının bulunamadığının tespit edildiğini, borçlunun adına kayıtlı gayrımenkullerini mal kaçırma gayesi ile diğer davalıya devredildiğini beyan ederek söz konusu tasarrufların iptalini talep ve dava etmiştir. Davalı ... vekili davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davanın reddine karar verilmiş olup hüküm davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekili tarafından gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren yasal iki haftalık süre içerisinde HMK"nın 342/2.maddesinin e bendi gereğince istinaf sebeplerini ve gerekçesini belirtir dilekçe verilmediği, HMK"nın 355.maddesi gereğince re"sen yapılan incelemeye göre de istinafa konu kararda kamu düzenine aykırı bir husus da bulunmadığı gibi davacı vekilince istinaf başvuru dilekçesinin yasal 2 haftalık süre dolduğu 22/06/2017 tarihinden sonra 23/06/2017 tarihinde verildiği anlaşılmakla HMK"nın 352/1-d maddesi gereğince istinaf başvurusunun kesin olarak reddine karar verilmiş, söz konusu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararının kesin olarak verilmiş olmasına rağmen davacı vekiline 30.01.2020 tarihinde tebliğ edildiği, söz konusu kararın da davacı vekili tarafından temyiz süresi geçtikten sonra 25.02.2020 tarihinde temyiz edilmiş olduğu anlaşılmakla, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay’ca da bu yolda karar verilebileceğinden, süresinden sonra verilen temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 10/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.