20. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2005 Karar No: 2020/3557 Karar Tarihi: 30.06.2020
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/2005 Esas 2020/3557 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul Anadolu 43. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçlamasıyla mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmiştir. Sanığın önceden tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulandığından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun uygulanma koşulları bulunmadığına karar verilmiştir. Hüküm, 5271 sayılı Kanun'un 231. maddesi uyarınca verilmiş olup, hükmün açıklanması koşulları da bu maddelere göre belirlenmiştir. Ancak, yasal sürede başvuru yapmayan sanığın ilk çağrıya uymamasının kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği belirtilerek, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kararda, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesiyle değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası da detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
20. Ceza Dairesi 2019/2005 E. , 2020/3557 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : İstanbul Anadolu 43. Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Sanık hakkında, bu eylemi nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı, dolayısı ile hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kurumunun uygulanma koşulları bulunmadığı göz önüne alınarak, 22/06/2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının; 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri gereğince değil 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesi uyarınca verildiği, hükmün açıklanması koşullarının da 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesine tâbi olduğu ve sanığın bu suçu başka bir davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği araştırılarak uyap kayıtları alınarak duruşmada okunduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki 1 ve 3 numaralı bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir. 1- 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır." hükmü gözetildiğinde dosya kapsamına göre; sanığa Kartal Denetimli Serbestlik Şube Müdürlüğünün03/08/2010 tarihli çağrı davetnamesi ile 10 gün içerisinde adı geçen müdürlüğe gelmesi konusunda ihtarda bulunulduğu ve 25/08/2010 tarihinde tebliğ edildiği; ancak sanığın yasal sürede herhangi bir başvuru yapmaması üzerine, sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapması konusunda ihtaratta bulunulmadığının anlaşılması karşısında; sanığın ilk çağrıya uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden mahkûmiyetine karar verilmesi, 2-) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve hükümden sonra yürürlüğe giren 7242 sayılı yasa ile yapılan değişiklik nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 30/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.