MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın eski hale getirme talebini de içeren temyiz dilekçesi hakkında değerlendirme yetkisi münhasıran Yargıtay"a ait olduğundan, eski hale getirme ve temyiz isteminin reddine dair ek karar yok hükmünde kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen kararın başka suçtan hükümlü olarak bulunduğu cezaevinde 5271 sayılı CMK"nın 35/3 maddesine aykırı şekilde kendisine tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında; 17.09.2007 tarihinde sanığa yapılan tebligatın geçersiz olduğu ve buna bağlı olarak 21/06/2012 tarihinde sanık tarafından yapılan temyiz isteminin geçerli olduğu değerlendirilerek; tebliğnamedeki red isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1 maddesi kapsamında kalan hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddeleri gereğince olağan zamanaşımı süresinin 8 yıl, olağanüstü zamanaşımı süresinin ise 12 yıl olduğu, öngörülen 8 yıllık zamanaşımı süresinin karar tarihi olan 25/07/2007 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 22.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.