MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 29.04.2010 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; birleştirmeye dair verilen 24.02.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, 644 parsel sayılı taşınmazda davalıya ait 150/23040 payın noterde biçimine uygun olarak düzenlenen 10/05/2000 tarihli satış vaadi sözleşmesi ile satışının vaad edildiğini, tapu iptali ve tescil istemiyle mahkemenin 2010/28 Esas sayılı davayı açtığını, davanın halen derdest olduğunu ileri sürerek, o dava ile birleştirilmesi istemiyle tapu iptali istemi kabul edilmediği taktirde fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere 10.000 TL.nin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın 2010/28 Esas sayılı dava ile birleştirilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı temyiz etmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun168. Maddesi hükmü uyarınca aynı yargı çevresinde yer alan aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde görülmekte olan davalar yönünden verilen birleştirme kararları hakkında ancak hükümle birlikte temyiz yoluna gidilebilir. Anılan hüküm uyarınca birleştirme kararının tek başına temyizi mümkün olmadığından davacının temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, gereksiz yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 14.02.2012 tarihinde oy birliği ile karar verildi.