Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/20923 Esas 2014/11478 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 62, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın adli sicil kaydında bulunan Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/1161 E - 20010/442 sayılı 08.07.2010 kesinleşme tarihli taksirle yaralama suçundan TCK"nın 89/4, 53/6, 51/1-3. maddeleri gereğince 6 ay hapis cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas olmasına rağmen sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin sübuta, üst hadden ceza tayinine ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak,
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Taksirli suçlarda 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. paragrafında yer alan “sanığın amacı” ibaresinin ve TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarını düzenleyen hükmün 4. paragrafın çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.