Tehdit - mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/12277 Esas 2019/3621 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12277
Karar No: 2019/3621
Karar Tarihi: 13.03.2019

Tehdit - mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/12277 Esas 2019/3621 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir kişinin tehdit, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından yargılandığı ve hüküm giydiği bir davadır. Sanık yaralama suçundan adli para cezasına çarptırılmış ve bu ceza kesin nitelikte olduğundan temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Temyiz incelemesinde, tehdit ve yaralama suçlarına verilen beraat kararları hüküm giydirici nedenler açıklanarak doğru bulunmuştur. Ancak, sanığın mala zarar verme suçu için uzlaştırma işlemi yapılmadan hüküm giydirildiği belirtilerek, mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda 6763 sayılı Kanun tarafından değiştirilen 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesi ile uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği ve TCK'nun 151/1. maddesi kapsamında mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı, bu nedenle sanığın hukuki durumunun uzlaştırma sonucuna göre değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi, 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde, CMUK'nun 317. ve 321. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesi, ve TCK'nun 151/1. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2018/12277 E. , 2019/3621 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz taleplerinin içeriklerine göre inceleme sanık ...’ın katılan ...’na yönelik yaralama suçundan, sanık ...’nın katılan ...’na yönelik tehdit, katılan ...’na karşı yaralama, katılan ...’na yönelik ise mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere hasren yapılmıştır.
I- Sanık ... hakkında yaralama suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, katılan ... vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında tehdit ve yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Mahkemece, kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararları usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılanlar Atiye ve Rabia vekillerinin, suçların sabit olduğuna yönelik temyiz itirazının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
III- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK.nun 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın, hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.