Mağdure

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5083
Karar No: 2020/4683
Karar Tarihi: 04.11.2020

Mağdure "a yönelik beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - mağdure "ye yönelik çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5083 Esas 2020/4683 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir çocuğa cinsel istismar suçuyla suçlanan sanığın mahkumiyetine ve bir diğer mağdureye yönelik suçtan beraatine karar verdi. Ancak, mağdurun yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığı gerekçesiyle vekilin temyiz talebi reddedildi. Sanık müdafileri ise, kanunlardaki cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi nedeniyle hükmün yeniden değerlendirilmesi gerektiği itirazında bulundular. Mahkeme, bu itirazı yerinde buldu ve hükmü bozdu. Kanunlar arasındaki farklılıkların sanık lehine olanının uygulanması gerektiği belirtildi. Detaylı anlatmak gerekirse, 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlendiği ve bu nedenle hükmün yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararı açıklayıcı bir şekilde kanunların bu yönünü belirtmektedir.

14. Ceza Dairesi 2016/5083 E. , 2020/4683 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mağdure ..."a yönelik beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, mağdure ..."ye yönelik çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mağdure ..."a yönelik atılı suçta mahkumiyeti ile mağdure ..."ye yönelik atılı suçtan beraati

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdure ... vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Suç ve hüküm tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdure ..."nin velayet hakkına sahip annesi ..."in kovuşturma evresinde alınan 22.05.2013 günlü mahkeme ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, mağdureye yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi ayarınca REDDİNE,
Sanık hakkında katılan mağdure ..."a yönelik beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen hükme yönelik sanık müdafilerinin temyizinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.