MAHKEMESİ : Samsun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2013
NUMARASI : 2007/77-2013/261
.
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A.. B.. ve V.. K.. tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleteni, sürücüsü ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olduğu aracın sebep olduğu kazada müvekkilinin yaralandığını ve malul kaldığını açıklayıp tedavi gideri, ulaşım masrafı, geçici ve sürekli iş göremezlik zararı için ıslah ile artırılan toplam 138.362,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı A.. B.., davanın reddini savunmuştur.
Davalılar A.. B.. ve V.. K.. vekili, manevi tazminatın ödenmesine ilişkin taraflar arasında protokol bulunduğunu, gerçekleşen kazada davacının kusurunun da araştırılması gerektiğini ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulü ile 117.288,05 TL maddi tazminatın davalılardan tahsiline, manevi tazminat talebi konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı A.. B.. ve V.. K.. tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı A.. B.."ın yaptığı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
Mahkeme hükmü, davalı A.. B.."a 27.06.2013 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (HUMK) 437. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 09.09.2013 tarihinde harç yatırılarak temyiz defterine kaydedilmiştir. Süresinden

sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay’ca da bu yolda karar verilebileceğinden, süresinden sonra verilen temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
Davalı V.. K.."ın, yaptığı temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı V.. K.."ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, karar vermek gerekmiştir.
3-Dava, trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Dava dilekçesi içeriği, tanık beyanları ve dosya kapsamına göre, kazada yaralanan davacının kazadan önce Belediyede temizlik işçisi olarak 05:00-13:00 mesai saatleri arasında çalıştığı, mesai saatleri dışında ve tatillerde boya-badana işi yaptığı anlaşılmaktadır. O halde; boya-badana işi yapan davacının kaza tarihi itibariyle, yaşadığı yere ve mevsimine göre tüm yıl boyunca çalışıp çalışamayacağının ve yıl içerisinde belediyede çalıştığı 05:00-13:00 mesai saatleri dışında çalışabileceği dönemlere göre, yıllık ve aylık ortalama gelirinin ilgili meslek kuruluşlarından sorulup araştırılarak kazadan önceki ortalama gelir durumu tespit edildikten sonra, dosyanın aktüerya uzmanı bilirkişiye tevdii ile ek rapor alınması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, tanık beyanına bağlı kalınarak yılın her günü belediyedeki mesai saatleri dışında yaptığı boya-badana işinden dolayı aylık asgari ücretin 3/4 oranında ortalama gelir elde ettiği esas alınarak düzenlenen bilirkişi raporu doğrultusunda eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
4-Dosya kapsamında bulunan 23.02.2012 tarihli bilirkişi raporunda davacının geçici ve sürekli iş göremezlik zararının 138.362,06 TL olduğu belirtilmiş, anılan rapora herhangi bir itirazda bulunulmayarak 09.03.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile bu raporda belirtilen rakam esas alınarak dava dilekçesi ile talep edilen maddi tazminat miktarı davacı tarafından 138.362,00 TL olarak ıslah edilmiştir. Bu rapora karşı davalılar vekilinin 26.03.2012 tarihli dilekçesi ile ileri sürdüğü itirazlar doğrultusunda dosyanın yeniden bilirkişiye gönderilmesi üzerine bilirkişice 22.04.2013 tarihli ek rapor
ile karar tarihine en yakın verilere göre hesaplama yapılmış ve davacının sonuçta iş göremezlik zararının 156.638,70 TL olduğu belirtilmiş ve bu miktardan Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) tarafından bağlanan ilk peşin sermaye değerinin yarısı olan 48.873,47 TL"nin indirilmesi ile davacının iş göremezlik zararının toplamda 107.765,23 TL olduğu bildirilmiştir. Davacı tarafından 23.02.2012 tarihli rapora ve bu raporda belirlenen 138,362,06 TL"lik tazminat miktarına itiraz edilmemiş olmakla bu durum davalı yönünden usulü kazanılmış olup mahkemece davacı tarafından itiraz edilmeyen 138,362,06 TL"den SGK tarafından bağlanan ilk peşin sermaye değerinin yarısı olan 48.873,47 TL"nin indirilmesi sureti ile bulunacak sonuç tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. B.."ın temyiz dilekçesinin reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı V.. K.."ın sair temyiz itirazlarının reddine, 3 ve 4 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı V.. K.."ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar A.. B.. ve V.. K.."a geri verilmesine 22.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.